Τό Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ, μαρτυρούμενον εἰς τήν Παλαιάν Διαθήκην (Γεν. 33,19) καί εἰς τήν Καινήν Διαθήκην (Ἰω. 4), εἶναι ἕν ἀπό τά αὐθεντικώτερα προσκυνήματα τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, κείμενον ἀνά μέσον τῶν ὀρέων Γεβάλ καί Γαριζίν τῆς περιοχῆς τῆς Σαμαρείας. Τοῦτο διεφυλάχθη διά μέσου τῶν αἰώνων ὑπό τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ καί παρεδόθη ὡς πολύτιμος κληρονομία εἰς ἡμᾶς τούς συγχρόνους. Εἰς τοῦτο διηκόνησαν Ἁγιοταφῖται ἡγούμενοι, ἐξ ὧν ἐξαιρέτως ὁ Μητροπολίτης Σωφρόνιος Γάζης, ὁ ἀρξάμενος νά ἀνεγείρῃ τήν 30ήν Αὐγούστου 1908 ἐπί τοῦ Φρέατος περικαλλῆ καί εὐρύχωρον ναόν, παραμένοντα ἡμιτελῆ ἀπό τοῦ 1920. Ἡ θεία Πρόνοια φαίνεται ὅτι ἐπεφύλασσε τήν ἀποπεράτωσιν τούτου εἰς τόν νῦν ρέκτην ἡγούμενον Ἀρχιμανδρίτην π. Ἰουστῖνον.
Οὗτος τό 1998 ἐπί τῶν θεμελίων τοῦ παλαιοῦ ἀνήγειρε περικαλλῆ καί περίτεχνον ναόν ἄξιον τῆς ἱστορίας καί τῆς δόξης τοῦ προσκυνήματος τοῦ Φρέατος τοῦ Ἰακώβ. Ἀνήγειρε ναόν ἐπ’ ὀνόματι τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς τῆς Σαμαρείτιδος, ἐκείνης, εἰς τήν ὁποίαν ἀπεκάλυψε παρά τό Φρέαρ ὁ Κύριος ὅτι Αὐτός εἶναι ὁ Μεσσίας, ὁ Χριστός (Ἰω. 4). Εἰς τό βόρειον κλίτος τοῦ ναοῦ τούτου ἀνήγειρε παρεκκλήσιον ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου Ἰουστίνου τοῦ φιλοσόφου καί μάρτυρος, ἐκ Νεαπόλεως καταγομένου, καί εἰς τό νότιον κλίτος τούτου παρεκκλήσιον ἐπ’ ὀνόματι τοῦ βιαίως καί μαρτυρικῶς τελειωθέντος εἰς τό Φρέαρ, Ἁγιοταφίτου ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου Φιλουμένου, τήν 16ην /29ην Νοεμβρίου 1979.
Τοῦτον εἰς νεαράν ἡλικίαν προσελθόντα εἰς Ἱεροσόλυμα καί δεχθέντα τό μοναχικόν σχῆμα εἰς τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα καί τήν ἱερωσύνην εἰς τήν Μητέρα τῶν Ἐκκλησιῶν, ζήσαντα ὁσιακῶς καί μαρτυρήσαντα ἐξ ἀδίκου καί ἀνοσίου ἐπιθέσεως εἰς τό Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ τήν 16ην/29ην Νοεμβρίου 1979, ἀπεφάσισεν ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, νά κατατάξῃ εἰς τό ἁγιολόγιον αὐτῆς διά Συνοδικῆς ἀποφάσεως αὐτῆς εἰς τήν Συνεδρίαν Ν’ / 11-9-2009.
Διά τήν πραγματοποίησιν τῆς ἀποφάσεως αὐτῆς μετέβη εἰς τό Φρέαρ ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’ μετά συνοδείας Ἀρχιερέων καί ἱερέων.
Προσελθών, ἐγένετο δεκτός ἐν θερμῇ ὑποδοχῇ ὑπό τοῦ ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου Ἰουστίνου καί πολλῶν ἱερέων Ἁγιοταφιτῶν καί ἱερέων ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἐν ᾧ πλῆθος πιστῶν εἶχεν ἤδη ἀσφυκτικῶς κατακλύσει τόν παμμεγέθη ἱερόν ναόν καί τά προαύλεια αὐτοῦ.
Μετά τόν Ὄρθρον μετά τῆς Ἀρτοκλασίας, ἠκολούθησε πανηγυρική θ. Λειτουργία, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ’ καί συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἱερωτάτων Μητροπολιτῶν Νεαπόλεως κ. Ἀμβροσίου, Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τῶν παρεπιδημούντων Ἱερωτάτων Μητροπολιτῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, Μόρφου κ. Νεοφύτου καί Ταμασοῦ κ. Ἡσαΐου, τοῦ βοηθοῦ Ἐπισκόπου Αὐλῶνος κ. Ἀντωνίου, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Ἀβήλων κ. Δωροθέου καί Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Γέροντος Ἀρχιγραμματέως καί πλήθους ἱερέων Ἁγιοταφιτῶν καί ἄλλων ἐκ τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Κύπρου, Ἑλλάδος, Ρωσίας, Ρουμανίας καί Οὐκρανιας, οἵτινες ἡγοῦντο τῶν προσκυνηματικῶν αὐτῶν ὁμάδων, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου, τοῦ Πρέσβεως τῆς Κύπρου εἰς τό Ἰσραήλ κ. Ἀναστασίου Τζώνη, τοῦ διπλωματικοῦ Ἀντιπροσώπου τῆς Κύπρου εἰς τήν Παλαιστινιακήν Αὐτονομίαν κ. Τάκη Δημοσθένους καί τοῦ Ἐκπροσώπου τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, Ὑπουργοῦ κ. Αἰμιλίου Νικολάου.
Ἡ θ. Λειτουργία ἐτελέσθη μέ ὅλην τήν τυπικήν τάξιν καί τήν βυζαντινήν σεμνότητα καί μεγαλοπρέπειαν, τῶν ψαλτῶν ψαλλόντων εἰς ὕφος βυζαντινόν, ἑλληνιστί καί ἀραβιστί καί τῶν πιστῶν διαφόρων ἐθνικοτήτων, Ἑλλήνων, Κυπρίων, Ἀραβοφώνων, Ρώσων, Ρουμάνων, Οὐκρανῶν ἐν κατανύξει προσευχομένων καί μετεχόντων εἰς τό μυστήριον τῆς θείας οἰκονομίας διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν, τῆς τοῦ Χριστοῦ δηλονότι ἐνανθρωπήσεως, σταυρώσεως καί ἀναστάσεως καί τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Εὐχαριστίας, τοῦ ἁγιασμοῦ καί τῆς κατά χάριν θεώσεως αὐτῶν.
Ἡ ἑορτή ὄντως ἐγένετο μία μαρτυρία Ὀρθοδοξίας, μαρτυρία τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν, τοῦ ἐνδοξαζομένου ἐν τοῖς ἁγίοις Αὐτοῦ. Ὁ ἅγιος, ἐν τῷ ὁποίῳ καί πάλιν ἐδοξάσθη ὁ Θεός, ἦτο ὁ μαρτυρικῶς τελειωθείς εἰς τό προσκύνημα τοῦ Φρέατος, καθηγούμενος Ἀρχιμανδρίτης Ἁγιοταφίτης Φιλούμενος, τήν 16ην /29ην Νοεμβρίου 1979.
Πρό τῆς θείας Κοινωνίας ἀνεγνώσθη ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ’ ἀπό τῆς Ὡραίας Πύλης ἡ Πατριαρχική καί Συνοδική Πρᾶξις κατατάξεως Αὐτοῦ εἰς τό ἁγιολόγιον, καθότι και ὁσιακῶς ἔζησε καί διά τήν πίστιν αὐτοῦ ἐθανατώθη βιαίως παρά τό Φρέαρ καί ἐν ὥρᾳ ἀκολουθίας τοῦ Ἑσπερινοῦ. (βλ. http://jp-newsgate.net/gr/2009/12/01/463/ ).
Ἐπί ὧραν πολλήν οἱ Ἀρχιερεῖς καί οἱ ἱερεῖς μετέδιδον τῆν θ. Κοινωνίαν εἰς τούς πιστούς, ὁ δέ Μακαριώτατος προσέφερε τήν φιλοτεχνηθεῖσαν εἰκόνα τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Φιλουμένου. Ἡ καθιέρωσις τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Φιλουμένου ἀπετέλεσεν ἑορτήν τοῦ Φρέατος, ἑορτήν τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων, τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, τῆς πόλεως τῆς Νεαπόλεως καί σταδιακῶς θά ἀποτελέσῃ ἑορτήν καί τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, αἱ ὁποῖαι μετά τήν ἀνακοίνωσιν αὐταῖς τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων θά ἐντάξουν αὐτόν εἰς τό ἁγιολόγιον αὐτῶν.
Ὁ ἀνεγείρας τόν περικαλλῆ ναόν τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς τῆς Σαμαρείτιδος μετά τῶν παρεκκλησίων τοῦ Ἁγίου Ἰουστίνου καί τοῦ Ἁγίου Φιλουμένου, καθηγούμενος Ἀρχιμανδρίτης Ἰουστῖνος, εὐχαριστῶν τόν Μακαριώτατον διά τήν ληφθεῖσαν ἀπόφασιν ἁγιοκατατάξεως, προσέφερεν εἰς Αὐτόν πολύτιμον ἀδαμαντοκόλλητον σταυρόν εὐλογίας, μετά δέ τήν θ. Λειτουργίαν παρέθεσεν εἰς τόν Μακαριωτατον τήν συνοδείαν Αὐτοῦ καί εἰς πάντας πλουσίαν νηστήσιμον τράπεζαν.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου