Εκ της Αρχιγραμματείας του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων
Την νύκτα της Δευτέρας προς Τρίτην, 16ης προς 17ην / 29ης προς 30ην Οκτωβρίου 2012, εχειροτονήθη εις διάκονον υπό του Γέροντος Αρχιγραμματέως Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου εις θείαν Λειτουργίαν εις τον Πανάγιον και Ζωοδόχον Τάφον ο εκ της πόλεως του Κούφρ Γιασσίφ Νικόλαος Ουσάμα Μπάσαλ.
Τον χειροτονούμενον εσυνώδευσαν συλλειτουργούντες ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Άκκρης – Πτολεμαΐδος και πνευματικός αυτού Πατήρ Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος και οι ομοπάτριοι ιερείς αυτού Αρχιμανδρίτης π. Μελέτιος, και Πρεσβύτεροι π. Θεοδόσιος, π. Νάσσερ και π. Σαμουήλ.
Την πρωΐαν της ιδίας ημέρας ο χειροτονηθείς διάκονος π. Νικόλαος προσήλθε μετά της Πρεσβυτέρας, των τέκνων αυτού και του Αρχιμανδρίτου π. Φιλοθέου εις το Πατριαρχικόν Γραφείον εις επίσκεψιν προς την Α.Θ.Μ. τον Πατέρα ημών και Πατριάρχην Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον και έλαβε την ευλογίαν και τας οδηγίας και συμβουλάς Αυτού.
Την Τρίτην, 31ην Οκτωβρίου/13ην Νοεμβρίου 2012, η «Ειρηνική Επίσκεψις» του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας κ.κ. Κυρίλλου επραγματοποιήθη εις την περιοχήν της Γαλιλαίας.
Ούτως, εν πρώτοις την πρωΐαν, επεσκέφθη την Ιεράν Μονήν της Μεταμορφώσεως του Κυρίου επί του Όρους Θαβώρ. Εις ταύτην ενθέρμως υπεδέχθη τον Μακαριώτατον Πατριάρχην ο ηγούμενος οσιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ιλαρίων δια θερμών λόγων του «ευ παρέστητε». Μετά τούτο ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Μόσχας κ.κ. Κύριλλος ανέγνωσε την Ευαγγελικήν περικοπήν της Μεταμορφώσεως του Κυρίου. Ακολούθως ο ηγούμενος εδέξιώθη τον Μακαριώτατον Πατριάρχην εις το ηγουμενείον.
Ο επόμενος σταθμός της προσκυνηματικής θεωρίας του Πατριάρχου ήτο η Ναζαρέτ. Εις την πόλιν ταύτην, πατρίδα του Κυρίου, εξ ης και «Ναζωραίος» εκλήθη, επεσκέφθη το ιερόν Προσκύνημα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Εις το Προσκύνημα τούτο υπεδέχθησαν τον Μακαριώτατον ο Ιερώτατος Μητροπολίτης Ναζαρέτ κ. Κυριακός μετά των ιερέων της Ναζαρέτ και των ομόρων αυτής πόλεων, ο Δήμαρχος της Ναζαρέτ Ελληνορθόδοξος κ. Ράμζι Τζαράϊσε, αι Προξενικαί Αρχαί της Ρωσίας εις το Ισραήλ και πολύς λαός εκ των Ορθοδόξων και μη Ορθοδόξων Χριστιανών της πόλεως. Εις τον ιερόν Ναόν του Ευαγγελισμού ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Μόσχας κ.κ. Κύριλλος ανέγνωσε την Ευαγγελικήν περικοπήν του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ανέπεμψε δέησιν και προσεκύνησε εις το εντός του Ναού Προσκύνημα, εν ω η πηγή, παρά την οποίαν η Θεοτόκος ήκουσε τους θείους και σωτηρίους λόγους του Αρχαγγέλου Γαβριήλ.
Την μεσημβρίαν ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Μόσχας κ.κ. Κύριλλος μετά της συνοδείας Αυτού και του Μακαριωτάτου Πατρός ημών και Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου παρεκάθισεν εις τράπεζαν παρατεθείσαν εις την Ιεράν Μητρόπολιν υπό του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακού και του Δημάρχου της πόλεως κ. Ράμζι Τζαράϊσε.
Το απόγευμα της ιδίας ημέρας ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Μόσχας κ.κ. Κύριλλος επεσκέφθη την Ιεράν Μονήν των Αγίων Αποστόλων του Πατριαρχείου εις Τιβεριάδα.
Εις ταύτην ενθέρμως υπεδέχθη τον Μακαριώτατον Πατριάρχην ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Τιμόθεος.
Ευθύς αμέσως ο Μακαριώτατος Πατριάρχης κ.κ. Κύριλλος επεσκέφθη τον προσκείμενον τη Ιερά ταύτη Μονή του Πατριαρχείου προσφάτως εξ ερειπίων ανακαινισθέντα προσκυνηματικόν ξενώνα της Ρωσικής Εκκλησίας.
Ενταύθα υπεδέχθη Αυτόν ενθέρμως η Προϊσταμένη του ξενώνος τούτου μοναχή Σεραφείμα μετ’ άλλων μοναζουσών της Ρωσικής Πνευματικής Αποστολής (Missia), ελθουσών εξ Ιεροσολύμων.
Εντεύθεν αναχωρήσας ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Μόσχας κ.κ. Κύριλλος κατηυθύνθη προς την Ιεράν Γυναικείαν Ρωσικήν Μονήν της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής παρά την Δυτικήν πλευράν της Τιβεριάδος θαλάσσης, επί των ερειπίων της πόλεως Μαγδάλων, πατρίδος της Αγίας Μαρίας, της εξ αυτής επονομασθείσης «Μαγδαληνής». Ενταύθα υπεδέχθησαν Αυτόν ενθέρμως αι μονάζουσαι της Ιεράς Μονής.
Εκ της Μονής ταύτης ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Κύριλλος έχων συμπληρώσει την εις την περιοχήν της Γαλιλαίας του βορείου Ισραήλ προσκυνηματικήν Αυτού θεωρίαν κατηυθύνθη προς νότον. Μετά δίωρον αυτοκινητικήν διαδρομήν έφθασε εις την γέφυραν Allenby προ των εκβολών του Ιορδάνου ποταμού.
Διαβάς την γέφυραν ταύτην και ελθών εις την Ανατολικήν όχθην του Ιορδάνου της επικρατείας της Ιορδανίας, εγένετο δεκτός υπό της Α.Θ.Μ. του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, ελθόντος πρωτύτερον εκ Ναζαρέτ, των εκπροσώπων της Ιορδανικής Κυβερνήσεως, των Ρωσικών Διπλωματικών Αρχών, του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Βενεδίκτου και Ρώσων προσκυνητών, Ρωσίδων μοναζουσών και Αραβοφώνων Χριστιανών, μελών του Ορθοδόξου ημίν ποιμνίου εις Ιορδανίαν.
Μετά τούτο οι δύο Προκαθήμενοι, αι συνοδείαι Αυτών και άλλοι προσκεκλημένοι παρεκάθισαν εις δείπνον παρατεθέν υπό του Τμήματος Γενικών Θεμάτων της Προεδρείας της Ρωσίας (Russian President’s General Affairs Department) εις την τράπεζαν του προσφάτως ανεγερθέντος «Οικου του Προσκυνητού» υπό της Ρωσικής Εκκλησίας εις την εν τω τόπω του Βαπτίσματος Δυτικήν Όχθην του Ιορδάνου ποταμού.
On Thursday, November 8, 2012, Hieromonk Roman (Krassovsky), recently appointed Acting Chief of the Russian Ecclesiastical Mission in Jerusalem of the Russian Orthodox Church Outside of Russia, accompanied His Eminence Archbishop Mark of Berlin and Germany, Overseer of the REM, on a pilgrimage to Jerusalem.
Despite the fact that Fr Roman's arrival coincided with the first visit to the Jerusalem Patriarchate of His Holiness Patriarch Kirill of Moscow and All Russia, he already managed to meet with the clergymen, abbesses and monastics of the convents in Gethsemane and the Mt of Olives, and discuss ongoing affairs of the Mission. He also participated in divine services and other events connected with the pilgrimage to the Holy Land of the Patriarch of the Russian Orthodox Church.
Archbishop Mark introduced Fr Roman to His All Holiness Patriarch Theophilos III of Jerusalem and All Palestine, who blessed Fr Roman's new obedience.
από την Αρχιγραμματεία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων
Την Παρασκευήν, 20ην Οκτωβρίου/ 2ραν Νοεμβρίου 2012, ο Γενικός Διευθυντής της Διευθύνσεως Εκκλησιαστικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος κ. Χαράλαμπος Μάνεσης, συνοδευόμενος υπό του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Αθανασίου, επεσκέφθη το Πατριαρχείον.
Τον κ. Πρέσβυν εδέχθη και εκαλωσώρισεν η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά του Πατριαρχικού Επιτρόπου Ιερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, του Γέροντος Αρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου και του υπευθύνου των Σχολών του Πατριαρχείου εις Ιορδανίαν Αρχιμανδρίτου π. Ιννοκεντίου, εν μέσω και της συναντήσεως Αυτού μεθ’ ομάδος νέων της οργανώσεως «Κατευθύνσεις» εξ Αμερικής.
Εις το πλαίσιον της συναντήσεως ταύτης ο κ. Πρέσβυς εζήτησε να ενημερωθή παρά του Μακαριωτάτου περί του έργου του Πατριαρχείου και περί των αναγκών αυτού.
Ο Μακαριώτατος ανεφέρθη προτίστως εις το εκκλησιαστικόν και προσκυνηματικόν έργον του Πατριαρχείου και την ανάγκην συνεχίσεως του έργου συντηρήσεως και ανακαινίσεως των Παναγίων Προσκυνημάτων.
«Το Πατριαρχείον ως ο αρχαιότατος αυτοκέφαλος οργανισμός εις την Αγίαν Γην», είπεν ο Μακαριώτατος, «επιτελεί θρησκευτικόν, κοινωνικόν και φιλανθρωπικόν έργον δια των ιδρυμάτων αυτύ και εκπαιδευτικόν δια των σχολείων αυτού συντηρουμένων υπ’ αυτού και με μαθητάς Χριστιανούς και Μουσουλμάνους, ίνα καλλιεργήται πνεύμα μειώσεως του θρησκευτικού φανατισμού, συνυπάρξεως και συμφιλιώσεως.
Το έργον τούτο της ειρηνεύσεως και συμφιλιώσεως και εις την Μέσην Ανατολήν προωθεί το Πατριαρχείον και δια της συμμετοχής αυτού εις το Συμβούλιον των Θρησκευτικών Καθιδρυμάτων της Αγίας Γης/ Council of the Religious Institutions of the Holy Land, εις το οποίον μετέχουν πολιτικοί και θρησκευτικοί αρχηγοί και εκπρόσωποι των τριών θρησκειών Ιουδαϊσμού, Χριστιανισμού και Ισλάμ.
Ενημερωθείς ο κ. Πρέσβυς και ευχαριστών δια τούτο, εζήτησε την ευλογίαν του Μακαριωτάτου δια την επίσκεψιν αυτού εις τον Πανάγιον και Ζωοδόχον Τάφον και εις τα Τμήματα του Πατριαρχείου.
Ισραηλινό δημοσίευμα κάνει λόγο για οφειλές εκ μέρους του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στην κρατική εταιρία ύδρευσης, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να κινηθούν οι διαδικασίες για τη δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.
Πρόκειται για την εταιρία Hagihon η οποία, σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας Μααρίβ που δημοσιεύεται στο φύλλο του Σαββάτου, προχώρησε στη δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών του Πατριαρχείου.
Η εφημερίδα αναφέρει ότι η εταιρεία Hagihon προχώρησε στο μέτρο αυτό πριν από περίπου δέκα ημέρες, απαιτώντας από το Πατριαρχείο να καταβάλει το ποσό των 9 εκατομμυρίων σέκελ (περίπου 1,8 εκ. ευρώ).
Στο ρεπορτάζ υποστηρίζεται ότι το Πατριαρχείο σε ένδειξη διαμαρτυρίας απειλεί ότι θα κλείσει τον Ναό του Πανάγιου Τάφου, του οποίου όμως θεματοφύλακες είναι επίσης η Ρωμαιοκαθολική και η Αρμενικη Εκκλησία της Ιερουσαλήμ. Καμία από τις δύο αυτές Εκκλησίες δεν θέλησε να σχολιάσει το θέμα.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων δεν είναι πλέον σε θέση να καταβάλει μισθό στους ιερείς, ούτε να πληρώσει τις τρέχουσες οφειλές, να εκπληρώσει δηλαδή τις υποχρεώσεις του. Οι επιταγές που εκδίδονται για την πληρωμή του ηλεκτρικού, της τηλεφωνικής εταιρείας Bezek, για το δήμο της Ιερουσαλήμ ή για τον πάροχο του Ίντερνετ, δεν πληρώνονται, βεβαιώνει η Μααρίβ.
«H Hagihon μας κήρυξε τον πόλεμο», φέρεται να δήλωσε ανώνυμα ένας εκπρόσωπος του Πατριαρχείου στην εφημερίδα. Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, οι εκπρόσωποι του Πατριαρχείου έστειλαν επιστολές διαμαρτυρίας στον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου και στον πρόεδρο της χώρας Σίμον Πέρες ενώ σκοπεύουν να ζητήσουν τη βοήθεια του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, της ελληνικής και της κυπριακής ηγεσίας, του βασιλιά Αμπντάλα της Ιορδανίας και του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο πατριάρχης Θεόφιλος Γ΄ είπε ότι «στις αρχές της επόμενης εβδομάδας θα ενημερώσουμε τους προσκυνητές να φέρνουν μαζί τους μπουκάλια με νερό και αν δεν αλλάξει κάτι σκοπεύουμε να ανακοινώσουμε εντός των επόμενων ημερών, για πρώτη φορά εδώ και αιώνες, το κλείσιμο του Ναού του Πανάγιου Τάφου».
Ο πρόεδρος της Εθνικής Χριστιανικής Ένωσης των Αγίων Τόπων, ο Ελληνορθόδοξος Παλαιστίνιος Ντιμίτρι Ντιλιάνι, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι η υπόθεση με το λογαριασμό του νερού «δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα». «Δεν πρόκειται για θέμα χρημάτων αλλά για αλλαγή του στάτους κβο που ισχύει για τη βασιλική εδώ και αιώνες», υποστήριξε. Σύμφωνα με τον Ντιλιάνι αυτός «είναι ένας τρόπος να ασκηθούν πιέσεις στις Εκκλησίες και να επιβάλει το Ισραήλ νέα μέτρα στον πιο ιερό από τους χριστιανικούς αγίους τόπους».
Ο Ντιλιάνι επιβεβαίωσε ότι ο πατριάρχης Θεόφιλος Γ΄, μελετά μαζί με άλλους εκπροσώπους του πατριαρχείου, τη λήψη μέτρων που μπορεί να φτάσουν μέχρι και το κλείσιμο του Πανάγιου Τάφου. «Προσευχόμαστε να μην κλείσει ο ναός αλλά αν χρειαστεί θα γίνει κι αυτό», προειδοποίησε.
εκ της Αρχιγραμματείας του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων
Την Δευτέραν, 23ην Οκτωβρίου /5ην Νοεμβρίου 2012, εωρτάσθη εις το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων, συμφώνως προς την τυπικήν αυτού διάταξιν και προσκυνηματικήν τάξιν, η εορτή του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, πρώτου Ιεράρχου Ιεροσολύμων. Η εορτή αυτή εωρτάσθη εις τον Καθεδρικόν Ναόν του Αγίου Ιακώβου, κείμενον μεταξύ του Ναού της Αναστάσεως και της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος και αποτελούντα το εσωτερικόν σημείον καθόδου των Αγιοταφιτών εις τον ναόν της Αναστάσεως και ανόδου αυτών και των Ναϊτών εις την Αγιοταφιτικήν Αδελφότητα.
Τον ιερόν ναόν τούτον έχει διαθέσει το Πατριαρχείον δια την εν Ιεροσολύμοις αραβόφωνον Κοινότητα αυτού, ίνα επιτελή τας τελετάς αυτής εις την ιδίαν αυτής αραβικήν διάλεκτον.
Εις τον ιερόν ναόν τούτον προεξήρξεν αφ’ εσπέρας της ως άνω ημέρας, την 2.30 μ.μ. ώραν, του Μεγάλου Εσπερινού η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος κατελθών εκ της Αδελφότητος μετά συνοδείας Αγιοταφιτών Πατέρων, εν οις ο Πατριαρχικός Επίτροπος Ιερώτατος Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ησύχιος, ο Γέρων Αρχιγραμματεύς Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχος, ο Γέρων Καμαράσης Αρχιμανδρίτης π. Κελαδίων και ο Τελετάρχης Αρχιμανδρίτης π. Πορφύριος.
Εις την ακολουθίαν ταύτην έψαλαν ο Πρωτοσύγγελος του Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτης π. Αριστόβουλος ελληνιστί και η χορωδία του εν λόγω ναού αραβιστί υπό τον κ. Ριμόν Κάμαρ, μετέσχον δε μέλη της αραβοφώνου Κοινότητος των Ιεροσολύμων και της Ελληνικής Παροικίας, προσκυνηταί και μονάζουσαι.
Άμα τη λήξει του Εσπερινού η Πατριαρχκή Συνοδεία ανήλθεν εις την Αγιοταφιτικήν Αδελφότητα δια των βαθμίδων του ιερού ναού του Αγίου Ιακώβου.
Την πρωΐαν της εορτής, περί την 8ην π.μ. ώραν, κατήλθε και πάλιν ο Μακαριώτατος Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος και προεξήρξεν από των Καταβασιών της ακολουθίας του Όρθρου μετ’ αυτήν δε της θείας Λειτουργίας, συλλειτουργούντων Αυτώ του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου και του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου και του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου Αγιοταφιτών Αρχιμανδριτών, εν οις ο Γέρων Καμαράσης Αρχιμανδρίτης π. Κελαδίων και των πρεσβυτέρων εφημερίων του ιερού ναού αιδεσιμωτάτων ιερέων π. Ίσσα-Χρήστου Τούμα και π. Φάραχ-Χαραλάμπους Μπαντούρ και των Ιεροδιακόνων π. Μακαρίου και π. Μαρτυρίου και συμπροσευχομένων πολλών εκ των μελών της ενορίας του Αγίου Ιακώβου, προσκυνητών εκ Ρωσίας και Ελλάδος, μοναζουσών, του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Αθανασίου και συνεργατών αυτού μετά προσκυνητών και ψάλλοντος και πάλιν του πρωτοψάλτου Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου και της αραβικής χορωδίας του ιερού ναού υπό του κ. Ριμόν Κάμαρ.
Εις το Κοινωνικόν της θείας Λειτουργίας ο Μακαριώτατος εκήρυξεν τον θείον λόγον περί του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου έχοντα ως ελληνιστί ως έπεται:
«Ως Ιεράρχης πρώτιστος της Καινής Διαθήκης, ως μέγιστος Απόστολος, ως σοφός υποφήτης, και μάρτυς ων αληθείας παρά πάντας πλουτίσας εξαίρετον αξίωμα, αδελφός του Κυρίου, νυν προς αυτόν λίθοις αναιρούμενος μετετέθης. Παρ’ ου ημίν Ιάκωβε λύσιν αίτει πταισμάτων», ψάλλει ο υμνωδός της Εκκλησίας.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, Ευσεβείς Χριστιανοί, Ευλαβείς προσκυνηταί,
Σήμερον η αγία του Χριστού Εκκλησία και δη η των Ιεροσολύμων τελεί ιεράν εορτήν τιμώσα ούτω την μνήμην του Αγίου Ιερομάρτυρος και Αποστόλου Ιακώβου του Αδελφοθέου.
Η χαρμόσυνος αύτη εορτή ενέχει ιδιιατέραν σημασίαν δια την Αγίαν Πόλιν Ιερουσαλήμ και δια την Εκκλησίαν αυτής, διότι ο Άγιος Ιάκωβος ανεδείχθη υπ’ αυτού του Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού πρώτος Ιεράρχης αυτής της Εκκλησίας και πιστός οικονόμος των μυστηρίων των πνευματικών.
Με άλλα λόγια, ο Άγιος Ιάκωβος αναφαίνεται χειραγωγός της όλης εκκλησιαστικής ζωής κατά τας πρώτας ημέρας της διαδόσεως και επικρατήσεως της Χριστιανικής αληθείας, της οποίας υπήρξεν διδάσκαλος απαράτρεπτος και μάρτυς αυτής μέχρις αίματος. Πρώτος ο Άγιος Ιάκωβος μετά των λοιπών Αποστόλων καθορίζει την εκκλησιαστικήν ευταξίαν και διαγράφει την θείαν λατρείαν, αυτός διετύπωσε την θείαν λειτουργίαν, την οποίαν εξ Ιεροσολύμων παρέλαβον και αι λοιπαί Εκκλησίαι.
Εις δε την από της Εκκλησίας συγκροτηθείσαν πρώτην αποστολικήν σύνοδον εν Ιεροσολύμοις, Πρόεδρος αυτής υπήρξεν ο Άγιος Ιάκωβος, επειδή, ως λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος, «εκείνος ην την αρχήν εγκεχειρισμένος, καταυθεντείν εθάρρει εν τοις ζητήμασι ως αδελφός του Κυρίου και ούτως ανεδείχθη αληθώς κορυφή εν κεφαλαίς, αποστόλων Έξαρχος, των ιερέων ηγεμών, ανήρ μέγας και θαυμαστός». Και τούτο διότι ως λέγει ο υμνωδός:
«Της κατά σάρκα του Κυρίου επιδημίας σοφέ, αδελφός ανεδείχθης, μαθητής και αυτόπτης των θείων μυστηρίων φυγάς συν αυτώ εν Αιγύπτω γενόμενος συν Ιωσήφ τη Μητρί τε του Ιησού…»
Ο Άγιος Ιάκωβος γενόμενος αδεφός της κατά σάρκα επιδημίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού αλλά και αυτήκοος και αυτόπτης των μυστηρίων της θείας Οικονομίας, δηλονότι της διδασκαλίας και του κηρύγματος του Χριστού επ’ αυτόν τον τόπον του σταυρικού πάθους και της Αναστάσεως Αυτού εθεωρείτο μετά του αποστόλου Πέτρου και του Ευαγγελιστού Ιωάννου ως εις των στύλων της πρώτης Εκκλησίας.
Τούτο επιμαρτυρείται από το έργον και την διδασκαλίαν του που αποθησαυρίζεται εις την Καθολικήν αυτού Επιστολήν, την οποίαν απηύθυνεν εξ Ιεροσολύμων προς τας δώδεκα φυλάς, τας εν τη διασπορά, ήτοι προς τους ανά τα έθνη εξ Ιουδαίων Χριστιανούς. Εις την Καθολικήν αυτού Επιστολήν ο Άγιος Ιάκωβος παραγγέλλλει δια προτροπών λέγων:
«Μακάριος ανήρ ος υπομένει πειρασμόν• ότι δόκιμος γενόμενος λήψεται τον στέφανον της ζωής, ον επηγγείλατο ο Κυριος τοις αγαπώσιν αυτό», (Πανευτυχής είναι ο άνθρωπος, που βαστάζει με υπομονήν και καρτερίαν την δοκιμασίαν των θλίψεων. Και είναι πανευτυχής, διότι όταν δια της δοκιμασίας γίνη σταθερός και δοκιμασμένος και γυμνασμένος, θα λάβη τον λαμπρόν και ένδοξον στέφανον της αιωνίου ζωής, τον οποίον υπεσχέθη ο Κύριος εις εκείνους που τον αγαπούν).
Αυτόν ακριβώς τον στέφανον της ζωής ον επηγγείλατο ο Κύριος τοις αγαπώσιν αυτόν (Ιακ. 1,12) έλαβεν και ο δίκαιος Ιάκωβος υπομείνας παντοίους πειρασμούς και δοκιμασίας μέχρι και αυτού του μαρτυρικού θανάτου, του θανάτου της αγάπης του Χριστού, μιμητής γενόμενος τοιουτοτρόπως του Χριστού, λέγοντος «εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών» (Λουκ, 21,19).
Η θαυμαστή προσωπικότης του Αγίου Ιακώβου προβάλλει ουχί μόνον ως του πρώτου Ιεράρχου της τοπικής των Ιεροσολύμων Εκκλησίας αλλά του Ιεράρχου των Ιεραρχών συμπάσης της στρατευομένης επιγείου Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Κυρίου, ην περιεποιήσατο δια του ιδίου αίματος, ( Πραξ. 20,28).
Την υπέρ της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων μαρτυρίαν ζώσαν δίδει και η εόρτιος πανήγυρις της επιτελουμένης μνήμης του Αγίου Ιακώβου εν τω φερωνύμω αυτού Ναώ, κειμένω παρά τω Πανιέρω Ναώ του Μαρτυρίου του Σωτήρος ημών Χριστού.
«Γίνεσθέ μοι μάρτυρες καγώ μάρτυς», λέγει Κύριος ο Θεός και ο παις μου, ον εξελεξάμην, ίνα γνώτε και πιστεύσητε και συνήτε ότι εγώ ειμι έμπροσθεν μου ουκ εγένετο άλλος Θεός και μετ’ εμέ ουκ έσται, λέγει ο Προφήτης Ησαΐας, (43,10). Παις δε ο μαρτυρών τη αληθεία είτε λόγοις είτε έργοις μάρτυς ευλόγως αν χρηματίζει διδάσκει ο Ιερός Χρυσόστομος τονίζων ότι τιμή γαρ μάρτυρος, μίμησις μάρτυρος.
Τιμήσωμεν λοιπόν και ημείς, αγαπητοί μου αδελφοί, τον μαθητήν και Απόστολον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, Ιάκωβον τον Αδελφόθεον, μιμούμενοι την υπέρ της αληθείας του Χρισοτύ μαρτυρίαν αυτού δια λόγων τε και έργων, «όπως ίδωσιν οι περί ημών άνθρωποι τα καλά ημών έργα και δοξάσωσιν τον Πατέρα ημών τον εν τοις ουρανοίς». ( Ματθ. 5,16) Αμήν. Αραβιστί δε ως έπεται, ίδε ηλεκτρονικόν σύνδεσμον: http://www.jp-newsgate.net/ar/2012/11/05/1580/
Άμα τη ευλογία των κολλύβων, τη απολύσει και τη διανομή του αντιδώρου, των κωδώνων κρουομένων, ανήλθεν η Πατριαρχική Συνοδεία εις τα δώματα του ιερού ναού του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, ένθα και ηνώθησαν Αυτή επί τούτου αναμένοντες Αγιοταφίται Αρχιερείς και Ιερομόναχοι και πάντες προελθόντες διήλθον δια της πύλης του Κεντρικού Μοναστηρίου λαμβάνοντες το αρτίδιον ευλογίας και ανήλθον εις τα Πατριαρχεία.
Ενταύθα ανεπέμφθη δέησις και εψάλη ο Πατριαρχικός πολυχρονισμός, ακολούθως δε ο Μακαριώτατος προσεφώνησε πάντας τους προσελθόντας δια της κάτωθι προσφωνήσεως Αυτού, εχούσης ως έπεται:
«Δεύτε τον πρωτόθρονον πάντες της Εκκλησίας τον φωστήρα, ιερείς Ιάκωβον ύμνοις ως ιεράρχην και θείον κήρυκα, τον φερωνύμως Δίκαιον ονομασθέντα, μεγαλύνωμεν», αναφωνεί ο μελωδός της Εκκλήσίας
Τον πρωτόθρονον της Αγιωτάτης Εκκλησίας Ιεροσολύμων Ιεράρχην Άγιον Ιάκωβον τον Αδελφόθεον τιμά και γεραίρει αυτόν το τάγμα των Σπουδαίων, η Γεραρά Αγιοταφιτική ημών Αδελφότης μετά του ευσεβούς Χριστεπωνύμου πληρώματος της Αγίας Γης και των Ιεροσολύμων.
Ο Άγιος Απόστολος Ιάκωβος, ο υπό του ιερού Χρυσοστόμου καλούμενος μέγας και θαυμαστός ανήρ και ηγεμών των ιερέων, αποτελεί τον οικονόμον του επί γης συσταθέντος θεσμού της Εκκλησίας.
Η Αγία του Χριστού Οικουμενική Εκκλησία και ιδία η των Ιεροσολύμων Εκκλησία εν πάση ευλαβεία και κατανύξει ετέλεσε το μυστήριον της θείας Ευχαριστίας εν τω ομωνύμω Ναώ του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου εις δόξαν και τιμήν της ιεράς Αυτού μνήμης αλλά και εις μαρτυρίαν αδιάψευστον του υπέρ του Χριστού και της Εκκλησίας Αυτού μαρτυρίου.
Το δια του δικαίου αίματος μαρτύριον του Αγίου Αποστόλου και πρώτου επισκόπου της Εκκλησίας Ιακώβου επεσφράγισε αφ’ ενός και επεσήμανε αφ’ ετέρου την σταυροαναστάσιμον πορείαν και αποστολήν της Εκκλησίας εν τω κόσμω, όπως τούτο διατυπώνεται εις τους λόγους του Αγίου Ιακώβου εν τη Καθολική αυτού επιστολή: «μη στενάζετε κατ’ αλλήλων, αδελφοί, ίνα μη κριθήτε• ιδού ο κριτής προ των θυρών έστηκεν, υπόδειγμα λάβετε, αδελφοί μου, της κακοπαθείας και της μακροθυμίας τους προφήτας, οι ελάλησαν τω ονόματι Κυρίου», (Ιακ. 5,9-10)
Ημείς υπόδειγμα έχοντες τον πρώτον και υπό αυτού του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού χειροτονηθέντα Ιεράρχην της Αγίας ημών Εκκλησίας μετά του υμνωδού λέγομεν: «Του αρχιποίμενος Χριστού, αδελφός χρηματίσας και διάδοχος και εν Αποστόλοις επίσημος τον υπέρ αυτού θάνατον ηγάπησας και το μαρτύριον ουκ επησχύνθης, Ιάκωβε ένδοξε. Αυτόν ικέτευε αδιαλείπτως του σωθήναι τας ψυχάς ημών». Αμήν.
Έτη πολλά. Εν τέλει ηκολούθησεν ο Αρχιερατικός ασπασμός και ο ασπασμός της χειρός του Μακαριωτάτου υπό των προσελθόντων προσκυνητών και εν χαρά και ευχαριστία έκαστος απήλθε εις τα ίδια.
الأبوليتيكية على اللحن السابعلما تجليت أيها المسيح الإله على الجبل، فأظهرت مجدك لتلاميذك حسبما استطاعوا فأشرق لنا أيضاً نحنُ الخطأة بنورك الأزليّ بشفاعات والدة الإله. يا مانح النور المجدُ لك.
القنداق على اللحن السابعتجليت ايها المسيح الإله على الجبل، فعاين تلاميذُك مجدك حسبما استطاعوا حتى أنهم لمّا أبصروكَ مصلوباً أدركو أن موتك طوعي باختيارك وكرزوا للعالم بأنك أنت شعاع الآب حقاً.
الإنجيـلفصلٌ شريف من بشارة القديس متى الإنجيلي البشير التلميذ الطاهر (متى 1:17-9)
في ذلك الزمان أخذ يسوع بطرس ويعقوب ويوحنا أخاهُ فأصعدهم إلى جبل ٍ عالٍ على انفرادٍ وتجَّلى قدامهم وأضاء وجههُ كالشمس وصارت ثيابهُ بيضاء كالنور* وإذا موسى وإيليِّا تراءيا لهم يُخاطبانه * فأجاب بطرس وقال ليسوع يا ربُّ حسنٌ أن نكون ههنا. وإن شئت فلتصنع ههنا ثلاث مظالِّ واحدةٍ لكَ وواحدة لموسى وواحدٍ لإيليِّا* وفيما هو يتكلم إذ سحابةٌ نيِّرةٌ قد ظللتهم وصوتٌ من السحابة يقول هذا هو ابني الحبيب الذي به سُررتُ فلهُ اسمعوا* فلمَّا سمع التلاميذ سقطوا على أوجههم وخافوا جداً* فدنا يسوع إليهم ولمسهم قائلاً قوموا لا تخافوا* فرفعوا أعينهم فلم يروا أحداُ إلاَّ يسوع وحدهُ* وفيما هم نازلون من الجبل أوصاهم يسوع قائلاً لا تُعلموا أحداُ بالرؤيا حتى يقوم ابن البشر من بين الأموات.
لحصاد القمح أوانهُ، ولقطاف العنب وَقتهُ، وأما التعليم المُحيي فيفيضُ من الكتاب المقدّس في أيِّ وقت تتلونهُ. الحَقلُ يجف ُبعد الحصاد، والكرمة بعد القطاف، وأما الكتابُ فيحصدُ كلَّ يومٍ وسنابل الشَرَاح لا تنقصُ إذ يُقطفُ منه كل يوم ولا يخيبُ الرَّجاء من العناقيد فها نحنُ الآن نقترب من ذلك الحقل. ونتمتّع باثلامه المُحييه، ونحصد منها سنابل الحياة أعني أقوال ربّنا يسوع المسيح القائل لتلاميذه: "ان قوماً من القيام ههنا لا يذوقون الموت حتى يروا ابن البشر آتياً في مُلكه" (متى8:16). "وبعد ستة أيام، أخذ يسوع بطرس ويعقوب ويوحنا أخاهُ فأصعدهم إلى جبلٍ عالٍ على إنفراد وتجلى قدامهم وأضاء وجههُ كالشمس وصارت ثيابهُ بيضاءَ كالنور" (مت1:17-2) الرّجال لا يذوقون الموت حتى يروا عُنوان مجيئه، هم الذين صعد بهم إلى الجبل، والذين أراهُم كيف ينبغي أن يأتي في ذلك اليوم الأخير بمجد لاهوته وبجسد ناسوته، وكيف سيتمجدون هم أيضاً أصعدهم إلى الجبل ليُريهم من هو الابنُ وابنُ من هو ذلك أنهُ حين سألهُم من هو ابنُ الإنسان. قالوا له: "فومٌ يقولون إيليا، وآخرون إرميا أو واحدٌ من الأنبياء" (مت13:16-14) لقد نقلهم إلى الجبل ليُظهر لهم أنهُ ليس إيليا بل إله إيليا، وليس إرميا بل مُقدَّس أرميا في بطن أمه. وليس أحد الأنبياء بل ربّ الأنبياء ومُرسلهم، أصعدهم إلى الجبل ليُظهر لهم أنهُ هو الصانع السماء والأرض وربُ الأحياء والأموات. الذي إذ أمر السماء نزل إيليا وإذ أوْمأ إلى الأرض حضر موسى. اصعدهُم إلى الجبل كي يُظهر لهم انَهُ ابن الله المولود من الآب قبل كلّ الدهور، والمُتجسّد من العذراء في آخر الأزمنه، إذ وُلد بدون زرع وبحالٍ لا توصف، حافظاً البتوليِّة بدون فساد، لأن حيثُ يشاء الله يُغلبُ ناموس الطبيعة فلقد سكًن الله الكلمة في حشا البتول، ولم تُحرق نارُ لاهوته أعضاء جسدها، بل حفظها مُدة تسعة أشهر. سكن في حشا البتول بلا دنس، وخرج منها إلهاً مُتجسداً لأجل خلاصنا. أصعدهم إلى الجبل لكي يُريهم مجدَ ألوهيته. فيُدركوا انهُ مُخلّص إسرائيل كما قال الأنبياء، ولئلا يعتريهم الشك حينما يُشاهدون آلامه الطْوعيّة التي كان مُزمعاً أن يكابدها بالجسد من أجلنا. لقد عرفوه إنساناً، وما علموا أنهُ الله. عرفوه ابناً لمريم مُرافقاً إياهم من العالم، وأظهر لهم على الجبل انّه ابن الله. شاهدوه يأكل ويشرب، يتعب ويستريح، ينعس وينام، يخاف ويعرق، الأمر الذي لا يتناسبُ مع الوهيته، بل يرتبطُ بالنّاسوت فقط، لذا نقلهُم إلى الجبل حتى يُنادي الآب الابن. ويُشير إلى مجده قبل تعييره، وإلى كرامته قبل إهانته، حتى إذا ما قبض عليه اليهود وصلبوهُ يُدركون انهُ لم يُصلب عن علة فيه، بل بمسرّته وطوعاً من أجل خلاص العالم أصعدهم إلى الجبل ليُريهم قبل قيامته مجد ألوهته، حتى إذا ما نهض من الموت بمجد طبيعة الوهته، يعرفونه انه لم ينل المجد لأجل تعبه (كما لو كان مضطراً إلى التألم) بل المجد الذي كان له مع الآب قبل الدهور، هذا ما قاله وهو آتٍ إلى الآلام الطوعية. "مجّدني يا أبتِ عندك بالمجد الذي كان لي عندك من قبل كون العالم"(يو5:17). مجدُ الوهته المخفيُّ في ناسوته أظهرهُ للرسل على الجبل" فرأوا وجهه لامعاً كالبرق، وثيابه بيضاء كالنّور وكان التلاميذُ من ثُم يُعاينون شمسين واحدةٌ في السماء، أي الشمس الطبيعية، وأخرى فائقة الطبيعة الشمس الأولى ظاهرة للتلاميذ وللعالم وهي تُشع في جلد السماء، وأمّا الثانية فتشع لهم وحدهم. "وصارت ثيابه بيضاء كالنور". مُظهراً لهُم بذلك انّ مجد الوهته كان يفيض من جسده كُله. وانّ النور يشعُ من أعضائه كُلها. فالسيد لم يُماثل موسى حين شعّ جسدهُ ببهاء من الخارج فقط، بل كان مجدُ الوهته فائضاً من ذاته، فضلاً عن ان المُخلص لم يُظهر لتلاميذه كامل مجده بل أظهر لهم ما يمكنُ لعيونهم ن تتحمل. موسى وأيليا: شاهد التلاميذ موسى وإيليا يتكلمان معه. كانا يعترفان له بالفضل في تحقيق نبوءاتهما المُتعلقة بحضوره (تجسُّده) مع نبوءات سائر الأنبياء، ويقدَّمان له السجود من أجل الخلاص الذي صنعه للبشر والعالم أجمع. فالسر الذي تنبأ عنه هؤلاء الأنبياء قد جاء المخُلص وحقّقه بالفعل، وكان الصعود إلى الجبل من ثمَ فرحاً للأنبياء والرُسل فرح الرُسل لمُشاهدتهم مجد الوهته الذي لم يُدركوا حقيقته، ولسماعهم صوت الآب يَشهدُ للإبن، هذا الصوت الذي من خلاله عرفوا سرّ تجسده معرفةٌ حقيقية بعد ان كانت خافيةً عليهم. وثبَّت إيمانهم بهاءُ جسده الفائضُ من الألوهية المتحده به بلا تغيُّر ولا امتزاج. ثم اختتُمت شهادتهم (أي رؤياهم) سماع صوت الآب بحضور موسى وإيليا، وبعد ذلك أخذ الرُسل والنبيان يتبادلون النظرات. هناك التقى زعيماً العهد القديم بأقطاب العهد الجديد فلقد رأى موسى البارُ سمعان المتُقدّس، ووليُّ الآب شاهد وليَّ الابن. الأول شقَ البحر الأحمر ليسير الشعبُ وسط الُلجج، والآخر أقام خيمته لبناء الكنيسة. بتول العهد القديم شاهد بتول العهد الجديد (إيليا شاهد يوحنا) الصاعدُ على مركبةٍ ناريةٍ شاهد الذي أحنى رأسه على صدر اللهيب، وهكذا أضحى الجبل المُقدّس كنيسة ضم فيها يسوع العهدين القديم والجديد. الذين قبلتهما الكنيسة ونقلت من خلالهما مجد أعماله، وقال سمعان "يا ربُّ حسنٌ أن تكون ههنا" ماذا تقول يا سمعان ؟ أن أقمنا ههُنا فمن يُتمِّم كلام الأنبياء؟ من يُتمِّم القول "سُمِّرتْ يداي ورجلاي". وأيضاً "لقد تقاسموا ثيابي بينهم وعلى لباسي اقترعوا" و"وضعوا في طعامي مرارة وفي شرابي سقوني خلاً". من يؤكد القول "حراً بين الأموات"؟ إن أقمنا ههنا، فمن يُمزِّق صكَ آدم؟ ومن يُسدد دينهُ؟ ومن يُعيد إليه حُلَّة مجده؟ إن اقمنا ههُنا، فكيف يتمُّ كُلُّ ما قيل لك؟ من يؤسس الكنيسة؟ ومن يأخذُ مفاتيح السماء مني؟ من سيربط ويحلُّ؟ إن اقمنا ههُنا، يتأخر تحقيق كُلُّ ما ورد على لسان الأنبياء القديسين. وقال سمعان ايضاً: "فلنصنع ههُنا ثلاث مظال واحدة لك وواحدة لموسى وواحدة لإيليا. لقد أُرسل سمعان لتأسيس الكنيسة. وها هو الآن يودُ البقاء على الجبل لصنع المظال، أما الربُ. فقد أظهر لهُ أن لا حاجة إلى المظال، وهو الذي ظلَّل آباءه في الصحراء بالسحابة "وفيما هو يتكلم ، إذا سحابةُ نيِّرةٌ قد ظللتهم" أرأيت يا بطرس مظلةٌ قائمةٌ بلا تعب؟ مظلة من الحر ولا ظلام فيها على الإطلاق؟ مظلة لامعه ومضيئة في آنٍ؟ شهادة الآب: وأما ذهول الرسل سُمع صوتٌ من السماء يقول: "هذا ابني الحبيب الذي به سُررت فلهُ اسمعوا" (متى 5:17) وبعد سماع صوت الآب، رجع موسى إلى مكانه وإيليا إلى موضعه، وأما الرسل فقد سقطوا ارضاً وبقي يسوع وحدهُ لأنَّ الصوت كان موجهاً إليه وحدهُ. ذهب النبيان وسقط الرسل أرضاً، لأن شهادة الآب لم تتم فيهم (هذا هو ابني الحبيب الذي به سُررت) بل أعلمهم من خلالها أن تدبير موسى قد تَّم وأن عليهم الآن أن يسمعوا للابنِ، فموسى كان كعبدٍ يتكلم بما يُؤمر به، ويكرزُ بما يوُصى به، وكذلك سائر الأنبياء إلى مجيء "يسوع الذي هو ابنٌ وليس من الصحابة. رب وليس من العبيد، سيدٌُ وليس من المأمورين، هو الابن المحبوب بطبيعة الإله، وما كان خافياً على الرسل من ثم قد أظهره الآب على الجبل، فالكائن يرشد المخلوق، والآب يُظهر الابن. ولهذا سقط الرسل بوجودهم على الأرض من جراء الصوت لأنه صوت الآب: إلا أن الابن ناداهم بصوته فأقامهم عن الأرض صوت الآب أسقطهم، وأما صوت الابن فقد رفعهم بالقدرة الإلهية، لأجل تلك الألوهية الحالة في جسده والمتوحدة به بلا تغيير. أنه لم يماثل موسى بجمال خارجي، بل تلألأ بالمجد كإله. ذلك أن موسى قد جُملّ بلمعان وجهه وأما يسوع فقد شّعَ بمجد لاهوته الفائض من كُلّ جسده كالشمس في إشعاعها. والآب صرخ: "هذا هو ابني الحبيب الذي سُررت فله اسمعوا" دون أن يكون مفصولاً عن مجد إلوهية الابن، لأن للآب وللإبن وللروح القدس طبيعة واحدة وقوة واحدة وجوهراً واحداً وملكاً واحداً إلى الأبد آمين.
Εκ της Αρχιγραμματείας του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων
Την πρωΐαν της Τετάρτης, 27ης Σεπτεμβρίου / 10ης Οκτωβρίου 2012, επραγματοποιήθη υπαίθριος θεία Λειτουργία μετ’ αρτοκλασίας εις τα ερείπια της Λαύρας του Οσίου Χαρίτωνος του ομολογητού και αναχωρητού τη πρωτοβουλία του ηγουμένου της Μονής του Γενεθλίου του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου εις Ορεινήν π. Χαρίτωνος και του ηγουμένου της Ι. Μ. Αγίου Νικολάου της Παλαιάς Πόλεως των Ιεροσολύμων Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου.
Ο Άγιος ούτος κατήγετο από το Ικόνιον της Μικράς Ασίας. Κατά τους τελευταίους διωγμούς εναντίον των Χριστιανών (306-307) κατεδιώχθη επειδή ωμολόγησε τον Χριστόν. Εκ της πατρίδος του ανεχώρησε δια την Αγίαν Γην. Λησταί συνέλαβαν αυτόν και εφυλάκισαν εις σπήλαιον εν Φαράν. Ούτοι την νύκτα έπιον οίνον δηλητηριασμένον υπό εχίδνης και απέθανον. Ελευθερωθείς ούτως ο Άγιος Χαρίτων, ίδρυσε εις τον τόπον της φυλακίσεώς του την πρώτην μεγάλην Λαύραν, την γνωστήν ως Λαύραν της Φαράν. Εις το σημείον τούτο, σήμερον υπάρχουν μόνον ερείπια της Λαύρας αυτής, επί των οποίων και ετελέσθη η θεία Λειτουργία.
Την θείαν λειτουργίαν ταύτην παρηκολούθησαν ιερομόναχοι, μοναχοί και μονάζουσαι και διακονηταί του Πατριαρχείου, εισελθόντες δι’ ειδικής αδείας, οι ρασοφόροι άνευ πληρωμής εισόδου και οι λαϊκοί δια καταβολής τριάκοντα τεσσάρων 34 NIS, καθ’ ότι η περιοχή της Μονής έχει κηρυχθή διατηρητέος χώρος υπό της Εταιρείας προστασίας της φύσεως.
Μετά την θ. Λειτουργίαν ηκολούθησεν υπαίθριον κέρασμα και προσκύνημα εις την ομώνυμον Ιεράν Μονήν της Ρωσικής Πνευματικής Αποστολής εν Ιεροσολύμοις (MISSIA), Η Ιερά Μονή αυτή ευρίσκεται εντός βράχου εις την ιδίαν περιοχήν, περιέχουσα τον τάφον του Οσίου Χαρίτωνος και το σπήλαιον, εις το οποίον ούτος ησκήτευσε. Ακολούθως μετά πολλής κατανύξεως, δοξολογίας και προσευχής οι προσκυνηταί Αγιοταφίται Πατέρες και οι συνοδοί αυτών επέστρεψαν εις Ιεροσόλυμα.
Στον διορισμό νέου Πατριαρχικού Επιτρόπου προχώρησε, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος. Συγκεκριμένα διόρισε τον Μητροπολίτη Καπιτωλιάδος Ησύχιο, που μέχρι σήμερα είχε την ευθύνη να εκπροσωπεί το Πατριαρχείο σε θέματα τύπου και ενημέρωσης.
Υπενθυμίζεται ότι το οφίκιο του Πατριαρχικού Επιτρόπου κατείχε μέχρι την κοίμησή του, πριν λίγες ημέρες, ο μακαριστός Μητροπολίτης Καισαιρείας κυρός Βασίλειος.
Παράλληλα, κατά πληροφορίες ο Πατριάρχης προχώρησε και σε άλλες αλλαγές και μετακινήσεις Αγιοταφιτών.
________
Ο Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος Ησύχιος είχε παραχωρήσει τηλεοπτική συνέντευξη στο Amen.gr και είχε μιλήσει για όλους όσοι επιβουλεύονται τα δίκαια του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.
