(Κατά Ματθαίον η΄ 5-13) ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Το Ευαγγελιο Της Κυριακής


(Κατά Ματθαίον η΄ 5-13)

Εισελθόντι δε αυτώ εις Καπερναούμ προσήλθεν αυτώ εκατόνταρχος παρακαλών αυτόν και λέγων· Κύριε, ο παις μου βέβληται εν τη οικία παραλυτικός, δεινώς βασανιζόμενος. και λέγει αυτώ ο Ιησούς· εγώ ελθών θεραπεύσω αυτόν. και αποκριθείς ο εκατόνταρχος έφη· Κύριε, ουκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης· αλλά μόνον ειπέ λόγω, και ιαθήσεται ο παις μου. και γαρ εγώ άνθρωπος ειμί υπό εξουσίαν, έχων υπ΄ εμαυτόν στρατιώτας, και λέγω τούτω, πορεύθητι, και πορεύεται, και άλλω, έρχου, και έρχεται, και τω δούλω μου, ποίησον τούτο, και ποιεί. ακούσας δε ο Ιησούς εθαύμασε και είπε τοις ακολουθούσιν· αμήν λέγω υμίν, ουδέ εν τω Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον λέγω δε υμίν ότι πολλοί από ανατολών και δυσμών ήξουσι και ανακλιθήσονται μετά Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ εν τη βασιλεία των ουρανών, οι δε υιοί της βασιλείας εκβληθήσονται εις το σκότος το εξώτερον· εκεί έσταιο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων. και είπεν ο Ιησούς τω εκατοντάρχω· ύπαγε, και ως επίστευσας γενηθήτω σοι. και ιάθη ο παις αυτού εν τη ώρα εκείνη.

Μεταφραση

(Κατά Ματθαίον η΄ 5-13)

Μόλις μπήκε ο Ιησούς στην Καπερναούμ, τον πλησίασε ένας εκατόνταρχος και τον παρακαλούσε μ΄ αυτά τα λόγια: «Κύριε, ο δούλος μου είναι κατάκοιτος στο σπίτι, παράλυτος, και υποφέρει φοβερά». Ο Ιησούς του λέει: «Εγώ θα έρθω και θα τον θεραπεύσω». Ο εκατόνταρχος του αποκρίθηκε: «Κύριε, δεν είμαι άξιος να σε δεχτώ στο σπίτι μου· πες όμως ένα λόγο, και θα γιατρευτεί ο δούλος μου. Είμαι κι εγώ άνθρωπος κάτω από εξουσία, και έχω στρατιώτες στη διοίκησή μου· λέω στον ένα «Πήγαινε» και πηγαίνει, και στον άλλο «έλα» και έρχεται, και στο δούλο μου «κάνε αυτό» και το κάνει». Όταν τον άκουσε ο Ιησούς, θαύμασε και είπε σ΄ όσους τον ακολουθούσαν: «Σας βεβαιώνω πως τόση πίστη ούτε ανάμεσα στους Ισραηλίτες δε βρήκα. Και σας λέω, πως θα ΄ρθουν πολλοί από ανατολή και δύση και θα καθίσουν μαζί με τον Αβραάμ, το Ισαάκ και τον Ιακώβ στο τραπέζι της βασιλείας των ουρανών, ενώ οι κληρονόμοι της βασιλείας θα πεταχτούν έξω στο σκοτάδι· εκεί θα κλαίνε, και θα τρίζουν τα δόντια τους». Ύστερα είπε στον εκατόνταρχο ο Ιησούς: «Πήγαινε, κι ας γίνει αυτό που πίστεψες». Και γιατρεύτηκε ο δούλος εκείνη την ώρα


Αναλυση Ευαγγελικης περικοπής

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ 20.6.2010


«Κύριε, ούκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης»

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Οι λόγοι του εκατοντάρχου της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, χθές και σήμερα οι αυτοί, μας φέρνουν κοντά με πλήρη συναίσθηση στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, κατά το οποίο μυστήριο ο άρτος και ο οίνος μετατρέπεται σε σώμα και αίμα του Σωτήρος Χριστού.

Το μέγα τούτο μυστήριο το συνέστησε ο Θεάνθρωπος Ιησούς κατά την Αγία και Μεγάλη Πέμπτη σε εκείνο το ευλογημένο υπερώο, όταν συνδείπνησε μετά των μαθητών Του και είπε το «λάβετε φάγετε τούτο μου εστί το σώμα» και το «πίετε εξ αυτού πάντες τούτο εστί το αίμα μου».

Ενώ στα υπόλοιπα μυστήρια μεταδίδεται μερική η χάρις του Θεού, η σωτήριος πάσιν ανθρώποις, στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας μεταδίδεται αυτός ο δοτήρ πάσης χάριτος, ο Κύριος και Σωτήρ. «Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ».

Με το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας ο πιστός γίνεται σύσσωμος και σύναιμος Χριστού, ο πιστός παίρνει μέσα του πνευματική τροφή προκειμένου να συντηρηθεί πνευματικά.

Ω! μυστήριο των μυστηρίων, ω! μυστήριο μέγα, πού υπερβαίνεις την αντίληψη του ανθρωπίνου λογικού. Ο άνθρωπος άνευ της πίστης του στον Κύριο της Δόξης Χριστό, δεν είναι δυνατό να κατανοήσει το βάθος και το ύψος, αλλά και την προσφορά του αγιωτάτου αυτού μυστηρίου.

Η Θεία Ευχαριστία είναι η τροφή της πνευματικής ψυχής του κάθε πιστού, είναι η ζωή και η δύναμις, είναι το θείο και αλάνθαστο φάρμακο κατά της ψυχοκτόνου αμαρτίας. Δια της θείας Μεταλήψεως ο πιστός γίνεται «κοινωνός της Θείας φύσεως» και καθαρίζεται από την αμαρτία.

Ο Χριστιανός μεταλαμβάνοντας αξίως το σώμα και το αίμα του Σωτήρος Χριστού αναγεννάται και εξοπλίζεται ισχυρώς κατά του εχθρού, που δεν είναι άλλος από τον διάβολο που προσπαθεί δολίως να αγκιστρώσει το θύμα του και να το οδηγήσει στην απώλεια και στην πνευματική εξουθένωση και καταστροφή.

Μέσο σωτηρίας δια τον άνθρωπο η θεία Μετάληψις. Δια της θείας Μεταλήψεως ο άνθρωπος γίνεται εν δυνάμει νέος άνθρωπος κατά Χριστόν, θεοφόρος και θεοφόρητος και πληρούται δια της Πατρικής του Θεού αγάπης και ευλογίας.

Να γιατί οι πρώτοι χριστιανοί συχνάκις μετελάμβαναν των αχράντων μυστηρίων και θεωρούσαν την Θεία Κοινωνία πολύτιμο αγαθό και εχέγγυο δια την αιώνιο ζωή και βασιλεία, την δε στέρηση αυτής την θεωρούσαν ως μεγίστη τιμωρία.

«Ήσαν δε προσκαρτερούντες τη διδαχή των αποστόλων και τη κοινωνία και τη κλάσει του άρτου και ταις προσευχαίς».

Η Θεία, άρα, Ευχαριστία είναι αναγκαιοτάτη δια την σωτηρία παντός χριστιανού και - όπως το κλήμα της αμπέλου, όσο είναι ενωμένο με αυτήν αυξάνει, μεγαλώνει και καρποφορεί, ενώ αντιθέτως όταν αποκοπή μαραίνεται και ξηραίνεται - έτσι και ο χριστιανός, όταν είναι ενωμένος δια της πίστεως και της Θείας Κοινωνίας καρποφορεί, αυξάνει και γίνεται ισχυρός εν Χριστώ, ενώ αντίθετα ξηραίνεται και χάνεται.

Ο Κύριός μας δια του Ευαγγελιστού Ιωάννου λέγει: «εάν μη φάγητε την σάρκα του Υιού του ανθρώπου και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς».

Και γεννάται το ερώτημα, πώς πρέπει να προσέρχεται ο κάθε χριστιανός στο μέγα τούτο και σωτήριο μυστήριο;

Αυτό μας το λέγει στην ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε σήμερα ο εκατόνταρχος: «Κύριε, ουκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης». Κύριε δεν είμαι άξιος δια να μπείς κάτω από την στέγη μου.

Η θερμή πίστις, η αληθινή και ειλικρινής συναίσθησις της ιδίας αναξιότητας και η ταπεινότητα την οποίαν επέδειξε ο εκατόνταρχος πρέπει να πληρεί και την καρδιά κάθε χριστιανού, ο οποίος ποθεί και επιζητεί μέσα του να κατοικήσει ο Θεάνθρωπος Ιησούς.

Αυτή η πίστη, αυτή η αληθινή και ειλικρινής συναίσθηση και η μεγάλη αρετή της ταπείνωσης πρέπει να πληρεί τον οίκο της ψυχής κάθε χριστιανού και τότε αξίως θα εισέλθει δια της Θείας Ευχαριστίας το εσφαγμένο αρνίο της Αποκαλύψεως, ο Αρτος της Ζωής ο εκ του ουρανού καταβάς.

Ο Απόστολος Παύλος λέγει προς τους Κορινθίους: «ας εξετάζει ο άνθρωπος τον εαυτό του και έτσι άς τρώγει από τον άρτο και ας πίνει από το ποτήριο, διότι εκείνος που τρώγει και πίνει κατά τρόπο ανάξιο, τρώγει και πίνει την καταδίκη του εαυτού του, επειδή δεν διακρίνει το σώμα και το αίμα του Κυρίου».

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Η Θεία Κοινωνία είναι θεοσύστατο μυστήριο, είναι το κέντρο της Θείας Λατρείας και ανάμνηση των φρικτών παθημάτων, τα οποία υπέμεινε ο Κύριος δια την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους επάνω στο Σταυρό του μαρτυρίου Του.

Η Θεία Κοινωνία, όταν αξίως Αυτήν μεταλαμβάνουμε, είναι το δένδρο της ζωής, ο ουράνιος άρτος, ζωή της ψυχής μας, το θείο φάρμακο κατά της αμαρτίας. Ας προσερχόμαστε, λοιπόν, και εμείς με πίστη, με αληθινή και ειλικρινή συναίσθηση, με ταπείνωση προ του αγίου Ποτηρίου - ως εκείνη του εκατοντάρχου της σημερινής ευαγγελικής περικοπής - προκειμένου να κοινωνήσουμε των αχράντων μυστηρίων και να γίνουμε και εμείς σύναιμοι και σύσσωμοι Χριστού.

Ας προσερχόμαστε και εμείς, αδελφοί μου, μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προ του αγίου Ποτηρίου, αφού πρώτα καθαρίσουμε τους εαυτούς μας με τα δάκρυα της μετανοίας και της εξομολογήσεως και τότε, άξιοι, ας δεχθούμε αξίως την θεία τροφή, την τροφή του παντός κόσμου, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.

«Κύριε, και εμέ τον αμαρτωλόν αξίωσόν με ακατακρίτως μετασχείν των αχράντων σου Μυστηρίων εις άφεσιν αμαρτιών και ζωήν την αιώνιον». ΑΜΗΝ.



Ο.Λ.Κ.Α.Π.