Heretical Armenians attacking against to Greek Orthodox Monks

Θεία Λειτουργία στα ερείπια της Λαύρας του Οσίου Χαρίτωνος του ομολογητού (VIDEO)

Εκ της Αρχιγραμματείας του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων Την πρωΐαν της Τετάρτης, 27ης Σεπτεμβρίου / 10ης Οκτωβρίου 2012, επραγματοποιήθη υπαίθριος θεία Λειτουργία μετ’ αρτοκλασίας εις τα ερείπια της Λαύρας του Οσίου Χαρίτωνος του ομολογητού και αναχωρητού τη πρωτοβουλία του ηγουμένου της Μονής του Γενεθλίου του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου εις Ορεινήν π. Χαρίτωνος και του ηγουμένου της Ι. Μ. Αγίου Νικολάου της Παλαιάς Πόλεως των Ιεροσολύμων Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου. Ο Άγιος ούτος κατήγετο από το Ικόνιον της Μικράς Ασίας. Κατά τους τελευταίους διωγμούς εναντίον των Χριστιανών (306-307) κατεδιώχθη επειδή ωμολόγησε τον Χριστόν. Εκ της πατρίδος του ανεχώρησε δια την Αγίαν Γην. Λησταί συνέλαβαν αυτόν και εφυλάκισαν εις σπήλαιον εν Φαράν. Ούτοι την νύκτα έπιον οίνον δηλητηριασμένον υπό εχίδνης και απέθανον. Ελευθερωθείς ούτως ο Άγιος Χαρίτων, ίδρυσε εις τον τόπον της φυλακίσεώς του την πρώτην μεγάλην Λαύραν, την γνωστήν ως Λαύραν της Φαράν. Εις το σημείον τούτο, σήμερον υπάρχουν μόνον ερείπια της Λαύρας αυτής, επί των οποίων και ετελέσθη η θεία Λειτουργία.   Την θείαν λειτουργίαν ταύτην παρηκολούθησαν ιερομόναχοι, μοναχοί και μονάζουσαι και διακονηταί του Πατριαρχείου, εισελθόντες δι’ ειδικής αδείας, οι ρασοφόροι άνευ πληρωμής εισόδου και οι λαϊκοί δια καταβολής τριάκοντα τεσσάρων 34 NIS, καθ’ ότι η περιοχή της Μονής έχει κηρυχθή διατηρητέος χώρος υπό της Εταιρείας προστασίας της φύσεως. Μετά την θ. Λειτουργίαν ηκολούθησεν υπαίθριον κέρασμα και προσκύνημα εις την ομώνυμον Ιεράν Μονήν της Ρωσικής Πνευματικής Αποστολής εν Ιεροσολύμοις (MISSIA), Η Ιερά Μονή αυτή ευρίσκεται εντός βράχου εις την ιδίαν περιοχήν, περιέχουσα τον τάφον του Οσίου Χαρίτωνος και το σπήλαιον, εις το οποίον ούτος ησκήτευσε. Ακολούθως μετά πολλής κατανύξεως, δοξολογίας και προσευχής οι προσκυνηταί Αγιοταφίται Πατέρες και οι συνοδοί αυτών επέστρεψαν εις Ιεροσόλυμα.

Patriarchate of Jerusalem and Church of Cyprus Help Syrian Refugees in Jordan

On Thursday, October 18 the Patriarch of Jerusalem Theophilos was present and the reception of parcels of food, medicine, and clothing sent by the Church of Cyprus for Syrian refugees in Jordan staying at the Zaatari camp. The patriarch had intervened for these refugees, some time ago, with the ambassadors of Great Britain, France, Germany, and Cyprus in Amman. The patriarch then visited the camp and gathered information about the refugees' difficulties. They were at the center of recent discussions between the primates of the Patriarchates of Alexandria and Jerusalem and the Church of Cyprus and representatives of the European Union in Brussels. The Patriarch of Jerusalem Theophilos additionally called on the Archbishop of Cyprus to organize a collection of funds for Syrian refugees in Jordan. 

The Orthodox people of Cyprus as well as their government responded to this call: 10 tons of mineral water, 5 tons of food, and 185 cases of clothing, as well as 15 small refrigerators and 5 computers arrived in Akaba by sea and were then shipped to Zaatari on October 18 in the presence of Patriarch Theophilos and several Jordanian clergy, the ambassador of the Republic of Cyprus, and other Jordanian figures

Ο νέος Πατριαρχικός Επίτροπος ευχαριστεί τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων για το διορισμό του

από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων Εις την  Αγίαν και Ιεράν Σύνοδον της Πέμπτης, 21ης  Σεπτεμβρίου 2012, η  Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος διώρισεν ως  νέον Πατριαρχικόν Επίτροπον εις αντικατάστασιν του  εκλιπόντος  Πατριαρχικού Επιτρόπου Μητροπολίτου Καισαρείας κυρού Βασιλείου τον  Μητροπολίτην Καπιτωλιάδος κ. Ησύχιον. Ο Μακαριώτατος ηυχήθη εις τον διορισθέντα νέον Πατριαρχικόν Επίτροπον  δαψιλή την άνωθεν ενίσχυσιν εις την εκπλήρωσιν των καθηκόντων αυτού, ίνα  ούτως ελαφρύνεται το βάρος εργασίας του Πατριαρχικού Γραφείου και της Αρχιγραμματείας. Ο νεοδιορισθείς Πατριαρχικός Επίτροπος  Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ.  Ησύχιος ηυχαρίστησε τον Μακαριώτατον δια την εμπιστοσύνην προς το  πρόσωπον αυτού και υπεσχέθη ότι πάση δυνάμει και επιμελεία θα  ανταποκριθή εις τα καθήκοντα αυτού προς όφελος του Ιερού ημών Κοινού.

Ο νέος Γεν.Πρόξενος των ΗΠΑ στα Ιεροσόλυμα στον Πατριάρχη Θεόφιλο (VIDEO)

από την Αρχιγραμματεία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων Την Πέμπτην, 28ην Σεπτεμβρίου/ 11ην Οκτωβρίου 2012, ο νέος Πρόξενος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής εις τα Ιεροσόλυμα κ. Michael Ratney, συνοδευόμενος υπό της υπευθύνου επί των Χριστιανικών υποθέσεων του αυτού Προξενείου κας Cheryl Igiri επεσκέφθη το Πατριαρχείον. Ο νέος Αμερικανός Πρόξενος επεσκέφθη το Πατριαρχείον, ίνα κατά την κρατούσαν συνήθειαν υποβάλη τα διαπιστευτήρια αυτού εις τον Πατέρα ημών και Πατριάρχην Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον, Όστις ενθέρμως εδέχθη τούτον, παρόντος του Γέροντος Αρχιγραμματείως Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου και του Πατριαρχικού εν Βηθλεέμ Επιτρόπου Αρχιεπισκόπου Ιορδάνου κ. Θεοφυλάκτου. Κατά την επίσκεψιν ταύτην ο κ. Michael Ratney είπεν εις τον Μακαριώτατον ότι χαίρεται ιδιαιτέρως να επισκέπτεται Αυτόν ευθύς εξ αρχής της εν Ιερουσαλήμ διπλωματικής υπηρεσίας αυτού, προκειμένου να ακούση παρ’ Αυτού περί της ιστορίας και της ζωής της πρώτης Χριστιανικής Εκκλησίας της Αγίας Γης, ήτοι του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Ο Αμερικανός Γενικός Πρόξενος είπεν επίσης ότι ήλθεν εις Ιεροσόλυμα εκ της προσφάτου υπηρεσίας αυτού εις Κατάρ. Ο Μακαριώτατος χαίρων είπεν αυτώ ότι είχεν υπηρετήσει εις Κατάρ και τη βοηθεία του Θεού και του τότε Αμερικανού Πρέσβεως εν Κατάρ κ. Πατρικίου Θέρου ιδρύθη εν συνεχεία η πρώτη Εκκλησία του ημετέρου Πατριαρχείου εν Κατάρ, ην ηκολούθησεν και αι Εκκλησίαι των άλλων Χριστιανικών δογμάτων της Αγίας Γης. Ο Αμερικανός Πρόξενος ανέφερεν εις τον Μακαριώτατον ότι επεσκέφθη τον νεωστί ιδρυθέντα ωραιότατον ναόν του Πατριαρχείου εις το προσκύνημα του Φρέατος του Ιακώβ και εθαύμασε την τέχνην αυτού.   Ενδιαφέρουσα συζητησις ωσαύτως έλαβε χώραν περί των προσφάτων αναγραφεισών προσβλητικών εκφράσεων εις Χριστιανικάς Εκκλησίας. Επί του θέματος τούτου ο Μακαριώτατος είπεν ότι τα επεισόδια ταύτα προκαλούνται υπό ακραίων φανατικών θρησκευτικών στοιχείων, μη υποστηριζομένων υπό της Ισραηλινής Κυβερνήσεως. Ο Μακαριώτατος ανεφέρθη αναλυτικώς και εις το έργον του Πατριαρχείου απ’ αρχής εις την Αγίαν Γην και απο του 7ου αιώνος και εξής, ότε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων ενήργει υπό τον νέον ρόλον αυτού ως Εθνάρχου. Ο κ. Γενικός Πρόξενος ηυχαρίστησε τον Μακαριώτατον δια τας παρασχεθείσας υπ’ Αυτού πληροφορίας περί της επικρατούσης καταστάσεως εις την Αγίαν Γην. Ο Μακαριώτατος προσέθεσε ότι είναι πεπεισμένος ότι η δημοκρατική χώρα της Αμερικής θα εξασκήση σημαντικόν έργον δια την στήριξιν των Χριστιανών της Αγίας Γης και την προώθησιν του πολιτικού προβλήματος. Ο Μακαριώτατος προσέφερε τω κ. Γενικώ Προξένω το βιβλίον του αρχιτέκτονος κ. Θεοδοσίου Μητροπούλου δια τον Ναόν της Αναστάσεως.

Πλήθη Ουκρανών προσκύνησαν «Το Σώμα της Θεοτόκου» από τα Ιεροσόλυμα

εκ του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, του Αρχιμανδρίτη Ιγνατίου, Ηγουμένου Ιεράς Μονής των Ποιμένων, Βηθλεέμ Δια την πνευματικήν ενίσχυσιν των Ορθοδόξων Ουκρανών, μεταφέραμε εις το Κίεβον την Ιερά Εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου – «Το Σώμα της Θεοτόκου» (σχήμα σώματος), κατόπιν αιτήματος του Προκαθημένου της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ.κ.Βλαδιμήρου -και της Ιεράς Συνόδου. Ο Επιτάφιος της Παναγίας, όπως αλλιώς ονομάζεται η Ιερά Εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου – «Το Σώμα της Θεοτόκου», είναι μία περίτεχνη επάργυρη ολόσωμη εικόνα της Θεοτόκου η οποία φυλάσσεται εις τα Ιεροσόλυμα, σε μία μικρή μονή, εις το νότιον μέρος της Αγίας Αυλής, απέναντι από την είσοδον του Πανιέρου Ναού της Αναστάσεως. Η μονή αυτή είναι μετόχι της μονής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Γεθσημανής, όπου και το Θεομητορικόν μνήμα. Εις το μετόχι αυτό διαμένει ο ηγούμενος της Γεθσημανής. Κάθε χρόνο, την παραμονήν της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου – την 14ην Αυγούστου- η εικόνα μεταφέρεται με μεγαλοπρεπή εκκλησιαστική πομπήν και παράταξιν εις τον Ναόν της Κοιμήσεως, εις την Γεσθημανήν, όπου και ψάλλονται τα εγκώμια δια την Κοίμησιν της Θεοτόκου και εκφωνείται ειδικός επιτάφιος λόγος, κατά την ακολουθίαν του «Επιταφίου της Παναγίας», που τελείται μαζί με τον εσπερινόν της παραμονής. Την ημέραν της αποδόσεως της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου – την 23ην Αυγούστου- προεξάρχοντος του  καθηγουμένου της μονής, η εικόνα μεταφέρεται και πάλιν από το Ιερό Προσκύνημα της Γεθσημανής εις το Ιερό Μετόχιον της Γεθσημανής, δια της οδού του Μαρτυρίου (Via Dolorosa). Την 19ην /6ην Σεπτεμβρίου 2012, ο καθηγούμενος του Θεομητορικού μνήματος πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π.Νεκτάριος μας παρέδωσε το ιερόν αυτό κειμήλιον, με την έγκρισιν και την ευλογίαν της Α.Θ.Μ. του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ.Θεοφίλου Γ  -και της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, δια να το συνοδεύσουμε εις το Κίεβον. Από το Ιερό Μετόχιον φθάσαμε εις την έδραν της Ρωσικής Αποστολής εις τα Ιεροσόλυμα, όπου μας ανέμενε -μαζί με ιεροδιακόνους του-ο Θεοφιλέστατος Αρχιεπίσκοπος Αλέξανδρος, βοηθός Επίσκοπός του Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου κ.κ.Βλαδιμήρου. Κατόπιν λαμπρής υποδοχής εκεί -και από τον ηγούμενο της Ρωσικής Αποστολής πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π.Ισίδωρο- αναχωρήσαμε δια το αεροδρόμιον Ben Gurion του Τελ Αβίβ. Από εκεί, αναχωρήσαμε δια το Κίεβον -με ιδιωτική πτήση- με το προσωπικό αεροπλάνο-τζετ του κ.Φέρμαν. Κατά την άφιξίν μας, εις το διεθνές αεροδρόμιον του Κιέβου, μας ανέμενε πλήθος πολιτικών, ιερέων, δημοσιογράφων και εκπροσώπων των καναλιών. Όλοι περίμεναν να δουν την εικόνα του Επιταφίου της Παναγίας, η οποία έγινε δεκτή εις την χώρα, με τιμές αρχηγού κράτους. Ο Θεοφιλέστατος Αρχιεπίσκοπος Αλέξανδρος μίλησε εις τους παρευρισκομένους εκπροσώπους των μέσων μαζικής ενημέρωσης δια την πνευματικήν αυτήν αποστολήν -από τα Ιεροσόλυμα εις το Κίεβον, και δια την προσκυνηματικήν περιοδείαν της Ιεράς Εικόνας εις την Ουκρανίαν. Μετά το πέρας της συνεντεύξεως, όλο το προσωπικόν του αεροδρομίου προσεκύνησε την Αγία Εικόνα με μεγάλη συγκίνηση και ευλάβεια. Στην συνέχεια, με την συνοδεία της αστυνομίας και δέκα λιμουζινών, αναχωρήσαμε δια την Λαύραν των Σπηλαίων του Κιέβου. Εκεί μας ανέμενε και μας υπεδέχθη -σε λαμπρότατη υποδοχή- ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ.κ.Βλαδίμηρος, εν μέσω 20-30 αρχιερέων, και εκατοντάδων αρχιμανδριτών, ηγουμένων, ιεροδιακόνων, υποδιακόνων, μοναχών, μοναζουσών, μαθητών της Θεολογικής Ακαδημίας, χιλιάδων δε πιστών. Ο Μακαριώτατος προσεκύνησε με έκδηλη συγκίνηση την Ιερά Εικόνα, έγιναν οι απαραίτητες προσφωνήσεις και επηκολούθησε δέησις, έξω από το καθολικό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ήταν πολύ συγκινητική η υποδοχή που μας επεφυλάχθει -εις την Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου- από τον κλήρον και τον λαόν. Μεγάλη η πίστις, η ευσέβεια και η ευλάβεια των Ουκρανών Ορθοδόξων, η οποία πραγματικά μας εντυπωσίασε. Ο Επιτάφιος της Παναγίας ετοποθετήθη, εις την συνέχειαν, εις τον Ιερόν Ναόν του Αγίου Πρωτομάρτυρος και αρχιδιακόνου Στεφάνου. Ο ναός αυτός ευρίσκεται εις το κέντρον της Λαύρας, ακριβώς δίπλα (μεσοτοιχία) με τον Ναόν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Μέσα  εις τον Ναόν του Αγίου Στεφάνου υπάρχει και άλλος ένας ναός, του Τιμίου Προδρόμου. Ναός μέσα σε ναόν, με τρούλον επίσης. Πραγματικά εντυπωσιακό. Οι αμέτρητοι πιστοί -κληρικοί και λαϊκοί- οι οποίοι είχαν έλθει εις την Λαύρα, όχι μόνον από την Ουκρανία, αλλά και από την Ρωσία, την Λευκορωσία, την Ρουμανία και από πολλές άλλες χώρες, ξεκίνησαν να προσκυνούν τον Επιτάφιον της Παναγίας, αφού περίμεναν υπομονετικά εις την ουρά επί πολλές ώρες. Είχαν έρθει επίσης αρχιερείς από το Πατριαρχείο Αντιοχείας, μέχρι και από το Άγιον Όρος είχε έρθει ο Αρχιμανδρίτης π.Εφραίμ, ηγούμενος της Σκήτης του Αγίου Ανδρέου στις Καρυές, μαζί με δύο μοναχούς από την συνοδεία  του και άλλους δύο λαϊκούς. Το ίδιο βράδυ παρετέθει επίσημο δείπνο εις το μητροπολιτικό οίκημα της Λαύρας, παρουσία του Προκαθημένου της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ.κ.Βλαδιμήρου. Ο Μακαριώτατος ειλικρινά μας εντυπωσίασε. Είναι μία αγία μορφή. Μιλά ελάχιστα, αλλά όλα τα βλέπει και όλα τα αντιλαμβάνεται. Διδάσκει με την σιωπή του. Είναι μία τόσο σεβάσμια μορφή που σου μεταφέρει ειρήνη στην καρδιά και ηρεμία στον νου και στην σκέψη. Εις το επίσημο δείπνο παρευρέθησαν πολλοί αρχιερείς, εκπρόσωποι της κυβέρνησης, κληρικοί και λαϊκοί. Έγινε πλήθος προσφωνήσεων, αντιφωνήσεων και προπόσεων δια να τιμηθεί το γεγονός του ερχομού της Ιεράς Εικόνος της Κοιμήσεως της Θεοτόκου – «Το Σώμα της Θεοτόκου» -από τα Ιεροσόλυμα εις το Κίεβον. Το Κίεβο είναι μία από τις παλαιότερες πόλεις της Ευρώπης. (ιδρύθηκε τον 5ον μ.Χ. αι.). Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, το 1991, ανέδειξε την Ουκρανία σε ανεξάρτητο κράτος και από τότε το Κίεβο είναι η πρωτεύουσα της χώρας. Η πόλις έχει πληθυσμόν περίπου 4 εκατομμύρια κατοίκους. Όλη δε η χώρα έχει πληθυσμόν περίπου 60 εκατομμύρια κατοίκους, από τους οποίους το 80-85% περίπου είναι χριστιανοί Ορθόδοξοι. Υπάρχουν εις την Ουκρανία περίπου 20.000 ενορίες, πάρα πολλά μοναστήρια, 80 αρχιερείς και ένα μεγάλο πλήθος κληρικών, μοναχών και μοναζουσών. Η περιώνυμη Λαύρα των σπηλαίων του Κιέβου (Kiev Pechersk Lavra η Kyiv Pechersk Lavra -Πετσέρσκαγια Λαύρα- pechera=σπήλαιο), η «Ακρόπολις του Ρωσικού μοναχισμού», είναι η σημαντικότερη μονή του Κιέβου, λόγω της αγιότητος του χώρου αλλά και λόγω της μακραίωνης και πολύπαθης ιστορίας της. Ευρίσκεται εις το νότιον άκρον του Κιέβου και είναι κτισμένη πάνω σε δύο λοφίσκους, εις την δεξιάν όχθην του Δνείπερου ποταμού. Ο πρώτος ασκητής που ήλθε εις την περιοχήν -τότε η περιοχή αυτή ήταν καλυμμένη από πυκνά δάση- ήταν ο πρεσβύτερος Ιλαρίων. Ο Ιλαρίων έσκαψε ένα σπήλαιο μέσα στον μαλακό βράχο και έζησε εκεί -με νηστεία και προσευχή- από το 1013 μέχρι και το 1051 που έγινε μητροπολίτης Κιέβου. Στη συνέχεια στο σπήλαιό του εγκαταστάθηκε ο -ρωσικής καταγωγής-  Όσιος Αντώνιος ο Αθωνίτης, ο Εσφιγμενίτης (+1073), πατέρας και θεμελιωτής του ρωσικού μοναχισμού, ιδρυτής της περιώνυμης Λαύρας των Σπηλαίων. Ο Όσιος Αντώνιος υπήρξε κυρίως ασκητής-σπηλαιώτης, γι’ αυτό -αν και θεωρείται ιδρυτής της περιώνυμης Λαύρας των Σπηλαίων- δεν διοργάνωσε την Λαύρα. Διοργανωτής της Λαύρας θεωρείται ο Όσιος Θεοδόσιος(+1074). Ο -επίσης Ρώσος εις την καταγωγήν- Όσιος Θεοδόσιος του Κιέβου, γεννημένος το 1029 εις το Κουρσκ (πατρίδα και του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ), σε ηλικία 23 ετών, υπετάχθη εις τον Όσιον Αντώνιον, τον ασκητήν εις τα Σπήλαια του Κιέβου, παρά τις αντιδράσεις της υπερπροστατευτικής μητέρας του. Εις την συνέχεια, διοργάνωσε σε κοινόβιο την Λαύρα, με βάσιν τον αυστηρόν κοινοβιακόν κανονισμόν-τυπικόν της μονής του Στουδίου της Κωνσταντινουπόλεως. Κατά τον 11ον και τον 12ον αιώνα η Λαύρα εγνώρισε μεγάλην ακμήν και αριθμούσε 7.000 μοναχούς. Απετέλεσε εργαστήριον ευσεβείας και αγιότητος, κάστρον Ορθοδοξίας και αντιαιρετικών αγώνων, κέντρον εικονογραφίας, εκκλησιαστικών τεχνών, χρονογραφικών συγγραφών και συναξαρίων, εστία καλλιεργείας των Θεολογικών γραμμάτων, και εκδόσεως ορθοδόξων βιβλίων. Από τον 13ον αιώνα και μετά, η πολύπαθη μονή εκαταστράφη και ανοικοδομήθη πολλές φορές, μετά από τις επιδρομές διαφόρων βαρβαρικών φυλών (Πολόφτσων, Μογγόλων, Τατάρων κ.α.). Εις τα τέλη του 16ου αιώνα, έγινε Σταυροπήγιο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως (Πατριαρχικό Σταυροπήγιο) το οποίον και ανέλαβε την διοικητικήν και πνευματικήν εποπτείαν της (μέχρι τότε υπαγόταν εις τον Μητροπολίτην Κιέβου). Το 1721 περιήλθε εις την δικαιοδοσίαν της Ρωσικής Εκκλησίας (του Πατριαρχείου της Μόσχας) και έγινε Συνοδικό Σταυροπήγιο, χάνοντας οριστικά την κανονικήν εξάρτησιν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Μετά την οκτωβριανήν επανάστασιν του 1917 η Λαύρα αντιμετώπισε πολλές φορές την αθεϊστικήν μανίαν των επαναστατών. Το 1941 ελεηλατήθη (και η Λαύρα και ο ναός της) από τους Γερμανούς κατακτητάς, οι οποίοι αφήρεσαν μοναδικά μνημεία εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής οκτώ αιώνων (11ου -18ου αι.). Από το 1988 -μετά την κατάρρευσιν του Σοβιετικού καθεστώτος- αρχίζει να λάμπει και πάλι το θείον φως της μοναχικής βιοτής και πολιτείας εις την Λαύρα, λειτουργεί κανονικά μέχρι σήμερα, και ανήκει -από το 1990- εις την Παγκόσμιον Κληρονομιά της UNESCO. Ο πρώτος ναός-καθολικό της Λαύρας είναι αφιερωμένος εις την Κοίμησιν της Θεοτόκου. Ξεκίνησε να κτίζεται το 1073 και την θεμελίωσίν του  ευτύχησε να ευλογήσει ο Όσιος Αντώνιος. Την επιμέλειαν και την επιστασίαν του ναού είχαν δώδεκα Έλληνες αρχιτέκτονες και μηχανικοί από την Κωνσταντινούπολιν, εις τους οποίους είχε παρουσιαστεί η Παναγία και τους είχε καλέσει να έλθουν εις το Κίεβον δια να κτίσουν τον ναόν Της. Αυτοί, αφού επεράτωσαν τον πρώτον τότε βυζαντινόν ναόν της Θεοτόκου και το παρεκκλήσιον του Τιμίου Προδρόμου, εις την συνέχειαν, έγιναν -και οι δώδεκα- μοναχοί εις την Λαύραν, όπου και παρέμειναν μέχρι τον θάνατόν τους. Τα λείψανά τους ευρίσκονται εντός των ιερών σπηλαίων, μαζί με τα ιερά λείψανα των 120 αγίων πατέρων της Λαύρας, εις ομαδικόν τάφον-σπήλαιον και αναφέρονται ως οι δώδεκα Έλληνες αρχιτέκτονες του καθολικού της Λαύρας. Η Παναγία Θεοτόκος θεωρείται η προστάτις και πολιούχος όχι μόνον της Λαύρας, αλλά και της πόλεως του Κιέβου. Εις το Κίεβον, αλλά και εις όλην την Ουκρανίαν υπάρχουν πολλές παλαιές και θαυματουργικές υπέροχες εικόνες της Παναγίας. Ο ερχομός όμως του Επιταφίου της Παναγίας, από τα Ιεροσόλυμα και την Αγίαν Γεθσημανήν, αποτελεί δια τους πιστούς Ορθοδόξους της Ουκρανίας -και της ευρύτερης περιοχής- μια ιδιαίτερη ευλογία, χαρά και χάρη. Ο χώρος τον οποίον καταλαμβάνει η Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου είναι περίπου 280 στρέμματα. Μεταξύ των κτιρίων δεσπόζει η πρώην τράπεζα (χωρητικότητος 700 ατόμων, σήμερα είναι ναός) και το κωδωνοστάσιο, που είναι το υψηλότερο κτίσμα τόσον εις την Ουκρανία, όσον και εις την Ρωσίαν, ένα σύμβολον όχι μόνον δια το Κίεβον, το οποίο -με τα 98 μέτρα ύψος του- ήταν το υψηλότερο κωδωνοστάσιο της Ευρώπης τον 17ον αιώνα. Αν και εκατεστράφη κατά την διάρκεια βομβαρδισμού εις τον 2ον  Παγκόσμιον Πόλεμον, ξαναχτίστηκε ακριβώς όπως ήταν. Από την Λαύρα των Σπηλαίων προήλθαν -πλέον των 118- Άγιοι (η μνήμη τους τιμάται την 28ην Αυγούστου και την Β’ Κυριακήν των Νηστειών), περίπου 50 Επίσκοποι, Ηγούμενοι άλλων μονών, συγγραφείς, αγιογράφοι κ.α. Σήμερα η Λαύρα των Σπηλαίων αποτελεί παγκοσμίως μοναδικόν τόπον συγκεντρώσεως τόσων πολλών αφθάρτων  Αγίων Λειψάνων. Μέσα εις τις Κατακόμβες της σώζονται πάνω από 118 άφθαρτα Λείψανα! Τα σπήλαια της Λαύρας -ανάλογα με την απόστασίν τους από την κυρίως Μονήν- χωρίζονται σε Κοντινά Σπήλαια και σε Μακρινά Σπήλαια. Δεν πρόκειται για φυσικά σπήλαια, αλλά για κατακόμβες οι οποίες έχουν σκαφτεί μέσα στον μαλακόν βράχον. Οι εσωτερικοί διάδρομοί τους ευρίσκονται εις βάθος 4-12μ., έχουν πλάτος περίπου 1.50μ. και ύψος περίπου 2μ. Η θερμοκρασία μέσα εις τους διαδρόμους είναι μεταξύ 7-19 βαθμών Κελσίου και η υγρασία είναι 75-99 %. Κατά μήκος των διαδρόμων υπάρχουν τάφοι μήκους δύο μέτρων και ύψους ενός μέτρου. Τα Κοντινά Σπήλαια ευρίσκονται εις την βάσιν του χαμηλού λόφου, πάνω εις τον οποίον είναι κτισμένη η Λαύρα. Η είσοδός τους απέχει από το Καθολικό περίπου 400 μέτρα και εις αυτήν οδηγεί ένας κατηφορικός λιθόστρωτος δρόμος. Μέσα εις τα Κοντινά Σπήλαια υπάρχουν τρεις λαξευτοί Ναοί: Των Εισοδίων της Θεοτόκου, του οσίου Αντωνίου του Κτίτορος και του οσίου Βαρλαάμ, του πρώτου Ηγουμένου της Λαύρας. Εις τα Κοντινά Σπήλαια σώζονται 73 άφθαρτα Λείψανα Οσίων Πατέρων (μνήμη, 28η Σεπτεμβρίου). Τα Μακρινά Σπήλαια ευρίσκονται εις τον δεύτερον λόφον του συγκροτήματος, εις απόστασιν 300 περίπου μέτρων από τα Κοντινά. Έχουν μήκος διαδρόμων 489 μέτρα και έχουν -επίσης- τρεις λαξευτούς Ναούς: Της Γεννήσεως του Κυρίου, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και του οσίου Θεοδοσίου του Κιέβου. Εις τα Μακρινά Σπήλαια σώζονται 35 άφθαρτα Λείψανα Οσίων Πατέρων (μνήμη, 28η Αυγούστου). Ηγούμενος της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου είναι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Παύλος, Αρχιεπίσκοπος Βίσγκοροντ και Τσερνόμπιλ, Βικάριος της Επαρχίας του Κιέβου, ο οποίος τιμητικά φέρει τον τίτλον και το οφφίκιον του Μητροπολίτου, ως ηγούμενος του μεγαλύτερου μοναστηριού της Ουκρανίας το οποίον σήμερα αριθμεί 160 πατέρες. Ο Μητροπολίτης Παύλος είναι μια εγκάρδια χαρωπή μορφή, πολύ ελεήμων, πολύ φιλόξενος, πάντα χαμογελαστός, πολύ απλός, καταδεκτικός και με την ευγενικήν παρουσίαν του κερδίζει τους πάντας. Αλλά και όλοι οι ιεράρχες τους οποίους συναντήσαμε είναι σπουδαίοι, μορφωμένοι και με πολλά τάλαντα. Όλοι ξεχωρίζουν με έναν διαφορετικόν τρόπον ο καθένας τους και με πολλές αρετές. Χαιρόμαστε, διότι διαπιστώνουμε μιαν αναλαμπήν εκεί εις την Ουκρανία, μία μεγάλη άνθησιν πνευματικήν. Τα πάντα λάμπουν εις την Ορθόδοξον Ουκρανία. Μεγάλη πνευματική ακτινοβολία εις τους ναούς τους, εις τις ακολουθίες τους, μεγαλείο εις όλα. Πραγματικά, τα πάντα λάμπουν. Πληροφοριακά αναφέρω, ότι οι Έλληνες ιεράρχες διεδραμάτισαν κύριον και σπουδαίον ρόλον εις την διαμόρφωσιν και την ανάπτυξιν της Ορθοδοξίας και του Ελληνικού πολιτισμού εις την περιοχήν. Και ως φορείς της βυζαντινής εκκλησιαστικής και κρατικής πολιτικής, αλλά και ως φορείς του υψηλού Βυζαντινού πολιτισμού. Το έργον τους είχε εξαιρετικά εποικοδομητικόν χαρακτήρα και η θετική επίδρασίς τους εις τα τεκταινόμενα ήταν καθοριστική. Οι περισσότεροι από τους πρώτους Μητροπολίτες Κιέβου ήσαν Έλληνες. Από τους 23 Μητροπολίτες οι οποίοι ευρέθησαν επικεφαλής  εις την εν λόγω Μητρόπολη, οι 21 ήσαν Έλληνες. Οι Έλληνες -εκτός από τους μοναχούς και τους ιεράρχες- συνέβαλαν επίσης σημαντικά εις την ανάπτυξιν της οικονομίας, της παιδείας, της επιστήμης και του πολιτισμού της Ουκρανίας. Εδώ, η ελληνική διασπορά είναι μία από τις πλέον πολυάριθμες και αρχαίες εις την Ευρώπη, με τον αποικισμόν των περιοχών του Ευξείνου Πόντου από τον 7ον- 4ον π.Χ. αιώνα και με σπουδαίες ελληνικές πόλεις, ενδεικτικά αναφέρω: την Οδησσόν, την τέταρτη μεγαλύτερη πόλιν της Ουκρανίας και σημαντικό λιμένα εις τον Εύξεινον Πόντον, όπου υπήρχε μία αρκετά οργανωμένη ελληνική παροικία στις αρχές του 19ου αιώνα. Πόλις άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορίαν του ελληνισμού, αφού εκεί εσυστάθη η Φιλική Εταιρεία, την Συμφερούπολιν, πρωτεύουσα της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας (της αρχαίας Ταυρίδος) εις την νότιον Ουκρανία, με δύο ελληνικά χωριά (την Ακρόπολιν και τον Πόντον). Εις τον Ιερόν Ναόν Αγίας Τριάδος της πόλεως ευρίσκεται το σεπτόν και χαριτόβρυτον λείψανον του Αγίου Λουκά Επισκόπου Συμφερουπόλεως του ιατρού και θαυματουργού, την Σεβαστούπολιν, η οποία εκχριστιανίσθη (όπως και όλη η περιοχή) από τον Απόστολον Ανδρέαν τον Πρωτόκλητον και ονομάσθη το λίκνον της Ρώσικης Χριστιανοσύνης από τον πρίγκιπα Βλαδίμηρον, τον πρώτον Ρώσον κυβερνήτην που υιοθέτησε τον Χριστιανισμόν και εβοήθησε να εξαπλωθεί η Χριστιανική θρησκεία σε όλα τα Ρώσικα εδάφη. Με το γνωστό μοναστήρι του Ίκερμαν, το σκαλισμένο πάνω στους βράχους, την Μαριούπολιν, όπου ζουν πάρα πολλοί Έλληνες. Υπάρχουν εκεί 29 χωριά Ελλήνων, οι οποίοι αυτοαποκαλούνται Ρουμαίοι και ομιλούν την «ρουμέϊκου γλώσσα» -η οποία είναι ελληνική διάλεκτος. Εμείς από την Αγίαν Γην, κατά την επίσκεψίν μας εις το Κίεβον συνοδεύοντας εις την Ουκρανία τον Επιτάφιον της Παναγίας (την Ιεράν Εικόνα της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου – «Το σώμα της Θεοτόκου»), εθαυμάσαμε την ευλάβειαν όλων των πιστών -κληρικών και λαϊκών, την φιλοξενίαν, την πίστιν, την κατάνυξιν, την ευσέβειαν και το πλήθος των αρετών. Πάνω από 500.000 ήσαν οι πιστοί που προσεκύνησαν τον Επιτάφιον της Παναγίας εις την Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, όπου έμεινε δια πέντε ημέρας. Η Ιερά Εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου – «Το Σώμα της Θεοτόκου» θα παραμείνει εις την Ουκρανία -δια προσκυνηματική περιοδεία σε πολλές πόλεις- μέχρι τον Νοέμβριον μήνα, ίσως όμως και δια μεγαλύτερον χρονικόν διάστημα, λόγω του μεγάλου πλήθους των πιστών οι οποίοι επιθυμούν ευλαβικά να την προσκυνήσουν. Είθε ο Πανάγιος Θεός να τους ευλογεί όλους, με τις μεσιτείες και πρεσβείες της Υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας. Αμήν.

Greek Orthodox Priest Murdered in Syria

By A. Papapostolou on October 26, 2012 In Asia, News

The body of the Greek Orthodox priest Fr. Fadi Jamil Haddad, was found today in the Jaramana neighborhood (north of Damascus ) near the place where he was kidnapped on October 19th, by an unidentified armed group. Father Haddad served the St Elie parish in Qatana, a mixed Christian and Muslim town of 15,000 inhabitants, 20 kilometers ( 12 miles ) west of Damascus .

This was confirmed by Fr. Haddad’s Greek-Orthodox confrere, who asked for anonymity. “His body was horribly tortured and his eyes gouged out,” he reported. “It is a purely terrorist act. Fr. Haddad is a martyr of our church. ” The kidnappers had asked the priest’s family and his church a ransom of 50 million Syrian pounds (over 550,000 euros). It was, however, impossible to find the money and meet this exorbitant demand.

The Orthodox Patriarchate condemned the savage crime and denounced attacks against civilians and religious figures who try to be messengers of peace under these difficult circumstances. He further called on humanitarian organisations and the public to condemn all crimes and robberies which undermine the safety of citizens.

The Syrian National Council, the main opposition bloc in exile, called Father Haddad a symbol of national unity and blamed pro-regime militiamen for his killing.

Father Haddad,

Met. Elias (Kfoury) on the Martyrdom of Fr Fadi Haddad

"Blessed are the poor in spirit, for theirs is the kingdom of heaven."

To my dear Priest Fadi Haddad,

I received with great sorrow (even though the Apostle Paul tells us, "do not grieve like others who have no hope") the news of your horrific murder on the road to Mount Hermel. This news hit me like a thunderbolt, I who gave you the mystery of priesthood by the laying on of this humble hand. I  am the one who recognized that you were "one of the poor of the Holy Spirit" who will inherit the kingdom of heaven. I recognized in you the loving son, loyal to his Church and his leaders. I saw innocence in your eyes, purity in your soul, and love in your heart, putting into action the words of Christ the Lord, "With love I have conquered the world"-- and not with any other weapon.

My soul is sorrowful unto death, because innocence is killed by murderous, criminal hands who do not know the sanctity of priesthood or of holy things. My soul is sorrowful unto death, because love is persecuted, love which the Apostle Paul said, "gives everything. Love never fails." The honor of the priesthood is trampled by barbaric feet (even the barbarity of the Zionist Israelis has not done this). I say to the murderous criminals who overcame you: Wait for the Day of Judgment when the Righteous Judge shall sit upon the throne. The river of fire will flow and the book will be opened. The hidden things will be revealed. On that day God Almighty shall ask each of us: What have you done? Cain, Cain, where is your brother?

I say to the friends and loved ones of the Priest Fadi what Christ the Lord said to His loved ones: "Do not fear the one who kills the body, but rather fear the One who can place you in the hell of fire. That is, God." To the murderous criminals, I say: We will not take revenge. We have left that to God, the God who rules heaven and earth and who repays each of us according to his deeds.

The one who kills the body, what can he do after that? Is he able to kill the soul? Of course not. Is he able to kill faith? Of course not. Is he able to kill dignity? Of course not. Then what is he able to do? I say to you, what is he able to do? He dies in his rage. He dies in his hatred, in the mire of sin which chokes him and puts an end to him. Every person without hope has a fate like that of Judas Iscariot, who went and hanged himself because he despaired of God's mercy, while we the faithful live according to the hope of resurrection and eternal life. You, my dear Priest Fadi are transported according to the hope of resurrection and eternal life. We do not obtain our life from ourselves or from the world. Rather, we obtain our life from God, "from whom is every good gift and every perfect gift," according to the Apostle Paul.

But you, O Priest Fadi, have honor, because you accomplished what you were trying to do, saving the life of one of your flock which God entrusted you with, one of the children of your flock which the Holy Spirit (through the laying on of the bishop's hands) gave to you to redeem with your blood (as you did), just as your Teacher, the Great Redeemer [al-Fadi al-Akbar] redeemed them and you, O Fadi redeemer [ayyuha al-Fadi], go to rest beside Him in the Bosom of Abraham among the just and righteous.

To my beloved, the family and flock of Father Fadi, the parish of Saint Elias who went up to heaven alive, I say that the Priest Fadi did not die, but rather went up alive to heaven with the Prophet Elijah. The Priest Fadi did not die, because he was transported from death to life. The Priest Fadi did not die. He is alive with us forever.

I say to you what the righteous Prophet Job repeated when he was struck with disaster: "The Lord gives and the Lord takes away. Blessed be the name of the Lord."

May God pardon the perpetrators. God's mercy be upon you, Father Fadi.

Met. Elias (Kfoury) on the Martyrdom of Fr Fadi Haddad

"طوبى للمساكين بالروح فإن لهم ملكوت السموات".
الى عزيزي الخوري فادي حداد

تلقيت بحزن شديد (مع أن الرسول بولس يقول لنا "لا تحزنوا كما يحزن باقي الناس الذين لا رجاء لهم") نبأ اغتيالك البشع على طريق جبل الشيخ. نزل عليّ هذا النبأ كالصاعقة، أنا الذي منحك سرّ الكهنوت بوضع هذه اليد الحقيرة. أنا الذي عرفت فيك "مسكيناً من مساكين الروح القدس" الذين يرثون ملكوت الله. عرفت فيك الابن المحب الوفي لكنيسته ورؤسائه. رأيت البراءة في عينيك. والطهارة في نفسك، والمحبة في قلبك، تطبيقاً لقول السيد المسيح "بالمحبة غلبتُ العالم" (وليس بأي سلاح آخر).

نفسي حزينة حتى الموت، لأن البراءة تقتل بأيد مجرمة سفاحة، لا تعرف حرمة لكهنوت ولا لمقدسات. نفسي حزينة حتى الموت لأن المحبة تُضطهد، المحبة التي قال عنها بولس الرسول إنها "تعطي كل شيء، المحبة لا تسقط أبداً"، كذلك كرامة الكهنوت تُداس بالأقدام الهمجية (إن همجية الاسرائيليين الصهاينة لم تفعل ذلك)، أقول للمجرمين القتلة الذين نالوا منك: انتظروا يوم الحساب، حيث يجلس الديان العادل على العرش، ونهر النار يجري أمام عرشه والصفحة تفتح، والخفايا تعلن، يومها يسأل الله، جلّ جلاله، كلاً منا: ماذا فعلت؟ قايين قايين، أين أخوك؟

أقول لأحباء الخوري فادي ومريديه ما قاله السيد المسيح لأحبائه: "لا تخافوا ممن يقتل الجسد، بل خافوا من ذاك الذي يضعكم في جهنم النار، أي من الله". وللمجرمين القتلة أقول: لن ننتقم منكم، بل تركنا ذلك لله، الله الذي يملك السماوات والأرض، والذي يجازي كلاً بحسب أعماله.

الذي يقتل الجسد ماذا يستطيع أن يفعل بعد ذلك؟ هل يستطيع أن يقتل الروح؟ بالطبع لا، هل يستطيع أن يقتل الايمان؟ بالطبع لا، هل يستطيع أن يقتل الكرامة؟ بالطبع لا، ماذا يستطيع أن يفعل إذاً؟ أقول لكم ماذا يستطيع أن يفعل، يموت في غيظه، يغرق في حقده، وفي أوحال الخطيئة التي تخنقه وتقضي عليه. كل انسان لا رجاء له، مصيره كمصير يهوذا الاسخريوطي، الذي ذهب وخنق نفسه لأنه يئس من رحمة الله، بينما نحن معشر المؤمنين فإننا نحيا على رجاء القيامة والحياة الأبدية. وأنت يا عزيزي الخوري فادي تنتقل على رجاء القيامة والحياة الأبدية. نحن لا نستمد الحياة من أنفسنا، او من العالم، إننا نستمدها من الله الذي "من لدنه كل عطية صالحة وكل موهبة كاملة"، على قول الرسول بولس.

أما أنت يا عزيزي الخوري فادي، لك الفخر لأنك قضيت فيما كنت تحاول انقاذ حياة أحد خرافك الذين ائتمنك الرب عليهم. أحد أبناء رعيتك التي اقامك الروح القدس (بوضع يد رئيس الكهنة) عليها لتفتديها بدمك (وقد فعلت)، كما افتداها معلمك الفادي الأكبر، فإنك أيها الفادي تذهب لترتاح في جواره، في حضن ابرهيم، حيث الأبرار والصدّيقون.
ولأعزائي عائلة وأبناء رعية الأب فادي، رعية مار الياس، الذي صعد حياً الى السماء، أقول إن الخوري فادي لم يمت، بل صعد حياً مع النبي ايليا الى السماء. الخوري فادي لم يمت لأنه انتقل من الموت الى الحياة. الخوري فادي لم يمت. بل هو حيّ فينا الى الأبد.

أقول لهم ما كان يردده النبي أيوب الصدّيق عندما كانت تلمّ به ملمّة: "الرب أعطى والرب أخذ، فليكن اسم الرب مباركاً".
سامح الله الجناة. رحمة الله عليك يا أب فادي.