Η εορτή της αποτομής της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου στα Ιεροσόλυμα (VIDEO)

από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων Την Τρίτην, 29ην Αυγούστου /11ην Σεπτεμβρίου 2012, εωρτάσθη σταυροαναστασίμως (πανηγυρικώς και λίαν κατανυκτικώς συνάμα) η εορτή της αποτομής της ιεράς κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου εις την ομώνυμον αυτού ιεράν Μονήν της Παλαιάς Πόλεως των Ιεροσολύμων. Η ιερά Μονή αυτή θεωρείται ως μία εκ των αρχαιοτέρων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Ο σωζόμενος υπόγειος ναός αυτής ανάγεται εις τον 5ον μ.Χ. αι., ο δε ισόγειος, νεώτερος, του 11ου μ.Χ. αιώνος. Επί τη μνήμη της αποτομής της κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου ετελέσθη εις την εν λόγω ιεράν Μονήν Εσπερινός αφ’ εσπέρας και Αρχιερατική θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αβήλων κ. Δωροθέου και Αγιοταφιτών ιερέων, τη συμμετοχή μοναχών, μοναζουσών και πολλών ευλαβών προσκυνητών. Εις το Ψαλτήριον έψαλεν ο Πρωτοψάλτης του Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτης π. Αριστόβουλος μετά των δοκίμων της Αρχιερατικής Σχολής της Σιών και μετά τινων καθηγητών αυτής, οι οποίοι ήρξαντο να καταφθάνουν εις τα Ιεροσόλυμα δια την έναρξιν των μαθημάτων και ανάληψιν των καθηκόντων αυτών. Την πρωΐαν της κυριωνύμου ημέρας προσήλθεν εις την Ιεράν Μονήν και η Α.Θ.Μ. ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά συνοδείας Αρχιερέων και Ιερέων του Πατριαρχείου δια προσκύνησιν του ιερού λειψάνου, τμήματος της Τιμίας Κάρας του Αγίου, το οποίον φυλάσσεται εις την Μονήν. Μετά την θ. Λειτουργίαν ηκολούθησε δεξίωσις εις το ηγουμενείον και τον περίβολον της ιεράς Μονής δια τον Αρχιερέα, την συνοδείαν αυτού και πάντας τους εορταστάς, με νηστήσιμον αφέψημα, παρατεθέν υπό του επιστάτου της Μονής Ιεροδιακόνου π. Παϊσίου.

Η Απόδοση της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στα Ιεροσόλυμα

Εκ της Αρχιγραμματείας του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων Την Τετάρτην, 23ην Αυγούστου/ 5ην Σεπτεμβρίου 2012, εωρτάσθη εις το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων η Απόδοσις της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Εις το Προσκύνημα του Πανσέπτου και Θεομητορικού Μνήματος εν Γεθσημανή εψάλησαν και ανεγνώσθησαν εις τας  καθιερωμένας ιεράς Ακολουθίας ( Όρθρον & Θείαν Λειτουργίαν) τα της ημέρας της εορτής, πλην των Αναγνωσμάτων, Ψαλτηρίου, Αποστόλου και Ευαγγελίου. Μετά την Θείαν Λειτουργίαν ήρξατο η ιερά λιτάνευσις της ανόδου της Ιεράς Εικόνος της Κοιμήσεως της Θεοτόκου («Το Σώμα της Θεοτόκου») εκ του ιερού Προσκυνήματος της Γεθσημανής δια της οδού του Μαρτυρίου (Via Dolorosa) προς το Ιερόν Μετόχιον της Γεθσημανής, προεξάρχοντος του  Καθηγουμένου, οσιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Νεκταρίου. Εις το σημείον διασταυρώσεως της οδού του Πατριαρχείου μετά της Χριστιανικής οδού κατήλθον κατά το έθος η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος και οι Αγιοταφίται Πατέρες και προσεκύνησαν την ιεράν εικόνα, παρουσία και του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Αθανασίου. Η ιερά πομπή κατέληξεν εις την αυλήν του Ναού της Αναστάσεως, εξ ης εγένετο άνοδος προς το έναντι τούτου Ιερόν Μετόχιον της Γεθσημανής. Εις το παρεκκλήσιον τούτο, κατόπιν δεήσεως, ετοποθετήθη η ιερά εικών προς  φύλαξιν άχρι του επομένου έτους. Μετά την Απόλυσιν της λιτανείας ο Καθηγούμενος Αρχιμανδρίτης π.  Νεκτάριος εδεξιώθη πάντας εις το εν τω χώρω του Μετοχίου ηγουμενείον.

Συμμετοχή Πατριάρχη Ιεροσολύμων σε συνέδριο στην Κωνσταντινούπολη

από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων Από Πέμπτην, 25ην Αυγούστου/ 7ην Σεπτεμβρίου 2012, έως Παρασκευήν 26ην Αυγούστου / 8ην Σεπτεμβρίου 2012, έλαβε χώραν εις Κωνσταντινούπολιν διαθρησκειακόν Συνέδριον με θέμα: “The Arab Spring & Peace in the Middle East and Christian Perspectives”. Διοργανωταί του Συνεδρίου ήσαν τα ιδρύματα Marmara University Institute for Middle East Studies και Center for Islamic Research in Istanbul. Εις το Συνέδριον τούτο επίσημοι προσκεκλημένοι ήσαν ο Πρωθυπουργός της  Τουρκίας κ. Recep Tayyip Erdogan και ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Ahmet  Davutoglu. Επίσημος προσκεκλημένος επίσης ήτο ο Μακαριώτατος Πατριάρχης  Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’, ως εκπρόσωπος των Χριστιανών της Μέσης  Ανατολής. Το Συνέδριον είχε ως σκοπόν να συζητηθούν εκτενώς αι ευκαιρίαι και αι  προκλήσεις, τα υπέρ και τα κατά του πολιτικο-κοινωνικού φαινομένου, του  καλουμένου “The Arab Spring” / «Αραβική Άνοιξις» και η προσπάθεια των  ανά τον κόσμον θρησκευτικών οργανισμών δι’ επίτευξιν αρμονικής  συμβιώσεως πληθυσμών με διαφορετικήν θρησκευτικήν και πολιτιστικήν  έκφρασιν, μελών των τριών Μονοθεϊστικών Θρησκειών: Ιουδαϊσμού,  Ισλαμισμού και Χριστιανισμού και η εξεύρεσις κοινών σημείων εις τας  θρησκευτικάς και πολιτιστικάς παραδόσεις αυτών. Την έναρξιν του Συνεδρίου επραγματοποίησεν ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας  κ. Recep Tayyip Erdogan. Κατά την πρώτην ημέραν του Συνεδρίου εκ μέρους  των Χριστιανικών Κοινοτήτων την «φωνήν των Χριστιανών» δια την  επισήμανσιν των Χριστιανικών απόψεων εξέφρασεν ο Μακαριώτατος Πατριάρχης  Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος (ίδε ηλεκτρονικόν σύνδεσμον  http://www.jp-newsgate.net/en/2012/09/07/2146/ ). Η ομιλία του Πατριάρχη Ιεροσολύμων: “Your Excellency Prime Minister Erdogan, Your Excellency Minister Gurmez, Distinguished Participants, Ladies and Gentlemen. For millennia, the Middle East has been a special place. Here great cultures have arisen, and here great religious traditions have met and shaped civilization. Judaism, Christianity, and Islam have, quite literally, grown up together here over centuries. It is important for us to remember that Christianity is not alien to this region, but native to it. We are part and parcel of the unique cultural and religious make-up of the Middle East. In spite of the fact that communities here are designated by religious affiliation, and so appear to the outsider as distinctly separate from each other, let us not forget that they share a common history, as well as common linguistic and cultural roots and social customs. In this commonality, we begin to see the force of what is called symbiosis – a genuine living together in which many conventional categories are crossed as the people of this region live their daily lives, create families, do their work, seek to be faithful to their religious tradition, and are loyal to their national allegiance. In just this environment of symbiosis do we see the “ecumenical and unifying spirit of Orthodox Christianity” in action. The mission of the Church in this region is, in part, to sustain and support this unique symbiosis so that all our peoples may live in peace, security, and justice. The Rum Orthodox Patriarchate of Jerusalem is the oldest continuous religious institution in the Middle East, and we have been faithful to this mission, conscious of the power of the “unifying force” of Orthodox faith and culture. This unifying force of Orthodox faith and culture is founded on an understanding of the nature of the Orthodox Church. The nature of the Orthodox Church is based on a relationship of autocephalous and autonomous Local Churches that fully acknowledge the integrity of each Church, and therefore have succeeded over the centuries to live with a vibrant “unity in persity.” This persity by no means lessens the strength of the fabric of our unity. This means that the gift of cultural, linguistic, and national persity which so characterizes the Local aspects of a State of a group of people, is not a threat to the unity of the region but a testimony to the true nature of the One. There is no doubt that our common humanity is today confronted with harsh forces of injustice, disrespect and even humiliation, This is all taking place under the cover of political and religious umbrellas and in the name of All-mighty God. We are experiencing fast growing political polarization resulting in religious polarization. Violence, aggression, hatred and bigotry, which produce unrest and insecurity, have taken the place of peace and justice, which produce security and prosperity. Nevertheless, we believe that conflict, prejudice, hatred and injustice can be turned into peace, mutual respect, love and righteousness; for the Holy Scriptures commands us to: “turn away evil and do good; seek peace and pursue it”(Ps. 34). The Middle East region has historically and religiously been declared a meeting place and a host of the three monotheistic religions; that is Judaism, Christianity and Islam. This is due to the fact, that the Middle East is inextricably associated with the sacred history of these faiths. We look to recall and evoke that Christians constitute an essential element in the composition of the social fabric and continue to contribute effectively to various walks of life in our communities. This fact stems from a two thousand year old heritage in which we have played key roles in the civil, cultural and political realities of the Holy Land. This legacy was built on mutual understandings, respect and tolerance between the Church and its surroundings, especially Islam. The culmination of such understanding has been shaped and formed by “al-Ohda al-Omariya” between the two great ethno-religious leaders: Khalipha “Omar bin al-Khattab” and Our predecessor Patriarch of Jerusalem Sophronius. This almost 1400 year-old agreement is still respected until today. What is the essence of this covenant that continues to resonate its impact in our contemporary reality? It is precisely the spirit of this covenant which allowed enough room to overcome and diffuse areas of human predicament and thus allowing for harmony between Christians and Muslims to flourish as well as heal historic turbulences and political unrest. We believe it is time for the Spirit of “The Covenant of Omar” to extend its boarders and manifest itself in our modern and present times. Let us take advantage of all such gatherings, to encourage those who strive for peace to come and join forces with us, in order to promote peace and justice in our region and beyond, for the sake and benefit of the generations to come; for; “blessed are the peace-makers” (Matth, 5, 9). We have gathered at this conference to listen to one another. Throughout this conference we have been hearing speakers remind us, quite rightly, that it is a perversion of the fundamental tenets of Judaism, Christianity, and Islam to use these traditions to justify acts of violence and terrorism, and that it is the duty of those who do understand religion as a tool for peace to condemn violence quickly and without equivocation. We are called so to teach and preach that the faithful of our traditions understand clearly the role of religion for the building of just and lasting peace in our world. In the cause of resisting violence and promoting peace-building, the role of religious leaders, especially the clergy, is crucial, We do not believe that the clergy should behave like politicians; clergy have different, but equally serious ethical, theological and pastoral responsibilities. But we do consider that, just as political leaders must be shaped by the moral principles of their religious traditions, in the same way religious leaders have a role in forming congregations and communities of faithful people to exercise responsible citizenship. This role manifests itself at the grass-roots level through educating our congregations and the general public on the importance of peaceful co-existence; in providing social services that focus on the equality of all people regardless of religious or ethnic differences;   in taking strong positions in denouncing violence; in leading and participating in public and private dialogue between different religions and ethnicities; and in supporting initiatives, institutions and leaders who are committed to the same social and civic good. We thank you for this immense effort. We pray to the almighty God to enlighten in our deliberations and endeavors”. His Beatitude THEOPHILOS III, Patriarch of Jerusalem.

Ο αγιασμός του νέου σχολικού έτους στη Σχολή της Αγίας Σιών (VIDEO)

άπό την Αρχιγραμματεία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων Την Δευτέραν, 4ην /17ην Σεπτεμβρίου 2012, η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ετέλεσε την τελετήν του Αγιασμού εις  την Πατριαρχικήν Σχολήν της Αγίας Σιών δια την ευλογίαν των μαθημάτων του νέου σχολικού έτους 2012-2013 εις αυτήν.Εις την τελετήν ταύτην παρέστησαν ο Πρόεδρος της Σχολικής Εφορείας Ιερώτατος Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ησύχιος, ο Γέρων Αρχιγραμματεύς Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχος και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Σωτήριος Αθανασίου. Τον Μακαριώτατον υπεδέχθησαν εις την είσοδον της Σχολής ο Σχολάρχης οσιολογιώτατος μοναχός π. Φώτιος Κιούσης, οι καθηγηταί, απεσπασμένοι εκπαιδευτικοί του Υπουργείου Παιδείας της Ελλάδος  και διωρισμένοι υπό του Πατριαρχείου και οι μαθηταί δόκιμοι της Σχολής, προετοιμαζόμενοι δια την ένταξιν αυτών εις την Αγιοταφιτικήν Αδελφότητα. Μετά την τέλεσιν του Αγιασμού ο Μακαριώτατος ηγίασε καθηγητάς και μαθητάς και είπε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα: “Η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος μας συνήγαγε και πάλιν εις την Πατριαρχικήν Σχολήν Σιών, δια να αρχίσωμεν και πάλιν το σχολικόν έτος. Το γεγονός τούτο είναι μεγάλο, διότι ο άνθρωπος έχει ανάγκην παιδείας και έχει ανάγκην τόσον της ιδικής του σοφίας, αλλά και της σοφίας της άνωθεν, της θείας σοφίας. Και τούτο διότι, όπως λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, η ψυχή του ανθρώπου είναι λευκός πίναξ, που σημαίνει ότι ο άνθρωπος αναπλάττεται και διαμορφώνεται ανάλογα με την παιδείαν και με την μορφήν, την οποίαν θέλουμε να του δώσωμε. Η Εκκλησία, ως Σώμα του Χριστού, αναπλάττει και διαμορφώνει τον άνθρωπον κατά την εικόνα του Θεού και η εικόνα του Θεού είναι ορατή και γνωστή εις ημάς εν τω προσώπω του Θεανθρώπου Σωτήρος ημών Χριστού. Συνεπώς, η Εκκλησία αναπλάττει και διαμορφώνει τον άνθρωπον κατά την εικόνα του Σωτήρος ημών Χριστού. Ο σκοπός της Πατριαρχικής Σχολής είναι γνωστός εις όλους μας και είναι γνωστός διότι η Εκκλησία των Ιεροσολύμων, το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων δια μέσου των αιώνων κατέστη υπό της θείας Προνοίας ο φρουρός, ο φύλαξ και ο διάκονος αυτής της μεγάλης πνευματικής και ανεκτιμήτου κληρονομιάς των Παναγίων Προσκυνημάτων, τα οποία Πανάγια Προσκυνήματα αποτελούν τα μαρτύρια της πίστεώς μας, αλλά και τα εχέγγυα της Ελληνορθοδόξου ημών ταυτότητος, της Ελληνορθοδόξου ημών Παραδόσεως. Η αποστολή συνεπώς εις την Σχολήν μας είναι πολύ μεγάλη. Όσοι ήδη ευρισκόμεθα και διακονούμεν αυτόν τον τόπον, κληρικοί και λαϊκοί, διδάσκοντες και διδασκόμενοι, γνωρίζομεν ποία ακριβώς είναι η αποστολή του  Πατριαρχείου και σήμερα ευρισκόμεθα εις την ευχάριστον αυτήν στιγμήν να εγκαινιάσωμεν δια του Αγιασμού και δια των ευχών της Εκκλησίας το νέον σχολικόν έτος. Ο ψαλμωδός εύχεται και ζητά από τον Θεόν να μας εγκαινίση πνεύμα ευθές. Ευχόμεθα αυτό το πνεύμα του Χριστού, το πνεύμα το ευθές, να εγκαινιάση όλων μας τις καρδιές, ούτως ώστε, με το πνεύμα του Χριστού να ξεκινήσωμεν αυτήν την νέαν σχολικήν διαδρομήν, αυτό το νέον σχολικόν έτος. Φέτος οι μαθηταί μάλλον έχουν ολιγοστέψει, αλλά έχομεν ελπίδας ότι θα αυξηθή ο αριθμός των μαθητών, δεδομένου ότι αναμένομεν και άλλους μαθητάς, τόσον από την Ελλάδα όσον και από την Κύπρον. Το προσωπικόν των καθηγητών είναι πλήρες, που σημαίνει ότι η Σχολή μας έχει πληρότητα και θα λειτουργήση με πληρότητα και κανονικότητα. Μεθ’ ημών έχομεν πάντοτε την αγάπην του Θεού, η οποία διετήρησε και διατηρεί τον οίκον Αυτού, το Πατριαρχείον, και συνεπώς και την Πατριαρχικήν Σχολήν, η οποία είναι αναπόσπαστον τμήμα του Πατριαρχείου, του Ιερού Κοινού, διότι αυτή η σχολή ήτο και παραμένει η τροφός της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος, μία Αδελφότης, η οποία έχει μεγάλην ιστορίαν, έχει διαχρονικήν διακονίαν και υπηρεσίαν και αναγνωρίζεται η προσφορά της όχι μόνον από τους ημετέρους Ορθοδόξους και τους συμπατριώτας μας, αλλά και αναγνωρίζεται από όλον τον κόσμον η προσφορά αυτής. Επιπλέον έχομεν πάντοτε την συμπαράστασιν και το ενδιαφέρον του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος, το οποίον εκπροσωπείται από το Γενικόν Προξενείον της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα και το οποίον Προξενείον ενσαρκώνεται από την παρουσίαν του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα. Ο κ. Γενικός και οι συνεργάται του, δεν υπερβάλλομεν, παρίστανται και παραμένουν πάντοτε εις το πλευρόν τόσον της Αδελφότητός μας, όσον και ιδιαιτέρως της Σχολής, παρά το γεγονός ότι η Πατρίς ημών διέρχεται μεγάλην οικονομικήν κρίσιν…”.